“Last year I was in Rwanda, where western governments failed to name genocide for what it was. After Rwanda,the international community once again declared "Never again", but in Burma it is never again, all over again.”
(Lord Alton, House of Lords, parliament debate)
“Last year I was in Rwanda, where western governments failed to name genocide for what it was. After Rwanda,the international community once again declared "Never again", but in Burma it is never again, all over again.”
(Lord Alton, House of Lords, parliament debate)
Genocide is the world most horrible human rights problem. It killed millions of people during the past decades, especially 1.5 million Armenians, 3 million Ukrainians, 6 million Jews, 250,000 Gypsies, 6 million Slavs, 25 million Russians, 25 million Chinese, 1 million Ibos, 1.5 million Bengalis, 200,000 Guatemalans, 1.7 million Cambodians, 500,000 Indonesians, 200,000 East Timorese, 250,000 Burundians, 500,000 Ugandans, 2 million Sudanese, 800,000 Rwandans, 2 million North Koreans, 10,000 Kosovars. Most of the cases were committed by the government. When those in power are wrong, it has become a threat to its own people.
The origin of the concept called ‘Genocide’ is the 1944 work by Raphael Lemkin on Axis Rule in Occupied Europe:
“[ ] This new word….is made from the ancient Greek word genos (race, tribe) and the Latin cide (killing)……aiming at the destruction of essential foundations of the life of national groups, with the aim of annihilating the groups themselves [ ]" (Lemkin, 1944:79)
According to the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide adopted by Resolution 260 III A of the UN Assembly on 9th December 1948, Genocide can be defined as
“[ ] any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such:
(a) Killing members of the group;(b) Causing serious bodily or mental harm to members of the group;(c) Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part;(d) Imposing measures intended to prevent births within the group;(e) Forcibly transferring children of the group to another group” (Article II)
The Convention also categorized the punishable acts as
· Genocide;
· Conspiracy to commit genocide;
· Direct and public incitement to commit genocide;
· Attempt to commit genocide;
· Complicity in genocide. (Article III)
As Genocide was mostly committed by the rulers, the Convention clearly identified the enforcement in Article IV as “Persons committing genocide or any of the other acts enumerated in article III shall be punished, whether they are constitutionally responsible rulers, public officials or private individuals”. In fact, Genocide affects not only the victims of the national groups but also the international community in a contemporary world.
As Pellet argued,
“[ ] Genocide threatens the international society as a whole, the very basis of the Still fragile international community” (Pellet, 1999:427)
In the case of Burma, although it ratified the Convention in 1956, the current military regime has adopted Genocide as a terror against the ethnic national groups of Karen, Karenni and Shan people, etc. and the evidences were well-documented in the resources of
* Rogers, Benedict (2004) “ A Land Without Evil: Stopping the Genocide of Burma’s Karen People”;
* Horton, Guy (2005) “ Dying Alive: A legal Assessment of the Human Rights Violations in Burma”;
* Rummel, R. (2001) “Saving Lives, Enriching Life” Pg.18-22; and so on.
As the ‘Genocide Acts” of Burmese military regime were obvious, Baroness Cox, Chief Executive of Humanitarian Aids Relief Thrust (HART) and a deputy speaker of the British House of Lords, who has visited the regions of Karenni, Shan and Karen people many times, called on the international community to investigate claims of genocide and crimes against humanity.
In his work of “A Desperate situation: Genocide in Burma”, Browning also mentioned that the torching of villages, destruction of food stores and crops, theft of livestock and property, extra-judicial killings and rape were every day occurrences affecting hundreds of thousands of innocent civilians. (Browning, 2002)
Moreover, Guy Horton's claimed for the usage of the concept 'genocide' in relation to Burma rests on the 1948 Genocide Convention, ratified by Burma in 1956 as
“According to the convention, the genocide is described as 'deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part'. There are over a million people internally displaced in Burma and more than 2,500 villages in eastern Burma have been destroyed since 1996”
(Horton, 2005)
Furthermore, according to the Muslim aid report of “Rohingya faces genocide in Burma”, it was mentioned as
“Extermination and genocide increased, and within nearly 4 decades about half (1.5 million) of total Rohingya population had been forced to flee their homeland and those remaining in the country are counting their days in utter misery, fear and frustration”(Muslim Aid, Al-Jamiat Journal, 2002)
In conclusion, I would like to appeal the international community not to ignore the “Genocide practices” committed by the Military Regime in Burma and take actions against the international criminals in accordance with the international law.
Genocide in Burma
အမွားကိုအမွားနဲ ့တုန႔္ျပန္ ေနတဲ ့အမွား ( မိုးသီးဇြန္ )
ပထမအမွားက ေတာ့ စီးပြားေရသမားတပ္ဆင္က သူ႕ရဲ ့ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာလွတဲ့ဥစၥာေတြကို အသံုးျပဳ ျပီး ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲ၀ယ္ တာ၊ နိင္ငံေရးသမားေတြကို ေငြနဲ ့ေပါက္၀ယ္တာေတြကို တေလွ်ာက္လံုးလုပ္ခဲ့တယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းလက္ေဒသက ဆင္းရဲသား ျပည္သူေတြဆီမွာ ေရြးေကာက္ပြဲကာလေတြက မဲကိုေငြနဲ႔ ၀ယ္ထားနိင္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူ႕ရဲ႕
ထိုင္း ရပ္ထိုင္း ပါတီက သံုးၾကိမ္ဆက္တိုက္အနိင္ရေနတယ္။
ထိုင္းနိင္ငံမွာ လူထု လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ေနတာ ကာလအေတာ္ၾကာသြားျပီ။ လူထုလႈပ္ရွားမႈက ဘာနဲ႔ တူေနသလဲ ဆိုေတာ့ အမွားကို အမွား နဲ ့တုန္႔ ျပန္ေနတယ္။ ဒီေတာ့အေျဖက အမွားပဲထြက္လာမယ္ ။ ဘာေတြမွားေနသလဲ ၾကည္ ့ၾကပါစို ့။
-ပထမအမွားက ေတာ့ စီးပြားေရးသမားတပ္ဆင္က သူ႕ရဲ ့ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာလွတဲ့ဥစၥာေတြကို အသံုးျပဳ ျပီး ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲ၀ယ္ တာ၊ နိင္ငံေရးသမားေတြကို ေငြနဲ ့ေပါက္၀ယ္တာေတြကို တေလွ်ာက္လံုးလုပ္ခဲ့တယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းလက္ေဒသက ဆင္းရဲသား ျပည္သူေတြဆီမွာ ေရြးေကာက္ပြဲကာလေတြက မဲကိုေငြနဲ႔ ၀ယ္ထားနိင္ခဲ့အတြက္ သူရဲ႕
ထိုင္း ရပ္ထိုင္း ပါတီက သံုးၾကိမ္ဆက္တိုက္အနိင္ရေနတယ္။ အနိင္ရတဲ့အခါမွာ ဒီိမိုကေရစီ ခိုင္မာေရး ၊ဖြံ႔ ့ျဖိဳးတုိးတက္ေရးေတြ အတြက္နဲ႔အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးေတြကို ေထာက္ရူ ့ျပီး အတိုက္အခံပါတီ ေတြထဲက ေခါင္းေဆာင္ ေတြကို အစိုးရအဖြဲ႔တြင္းမွာ လက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳတာ၊ ကိုယ္ကိ်ဳးစီးပြားကိုေ႔ရွ ့ရူျပီး အနိင္ရပါတီၾကီး ၀ါဒ က်င့္သံုးမႈေတြက ထိုင္းနိင္ငံရဲ ့ဖြင့္ျဖိဳးခါစ ဒီမိုကေရစီကို ခ်ိနဲ ့သြားေစပါတယ္။
People Alliance for Democracy – PAD ရဲ ့အမွား ။
တပ္ဆင္ရဲ ့အမွားကို အမွားနဲ ့တုန္ ့ျပန္မိတာကေတာ့ အတိုက္အခံ ျဖစ္တဲ့ People Alliance for Democracy – PAD - ရဲ ့အမွားျဖစ္တယ္။ လက္ရိွနိင္ငံေရးစနစ္အေပၚသူတို႔ရူျမင္ခ်က္က - တပ္ဆင္ အာဏာ ဆက္တိုက္ ရေနတာ ဟာ ေက်းလက္ေဒသ က ဆင္းရဲ သား ပညာနည္း အမ်ားစုၾကီး ရဲ ့ မဲကို ေငြန႔ဲ ေပါက္၀ယ္သြားလို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုေငြန႔ဲ ေပါက္၀ယ္နိင္တဲ့ အခြင့္အလမ္းက အစိုးရကို လူထုက တိုက္ရိုက္ ေရြးခ်ယ္တဲ႔ စနစ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့့္ ျဖစ္တယ္။ လူထု မရင့္က်က္ ေသးဘူး။ အစိုးရအဖြဲ႕ေရြးခ်ယ္ ၿခင္းကိစၥ လို အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္တဲ့ေနရာမွာ သာမန္လူထုေတြက မဆံုးျဖတ္နိင္ ေသးဘူး။ နိင္ငံေတာ္အေရးအခင္းဆိုတာၾကက္ဥအေရာင္တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္ ဆိုသလို ေလးနက္တယ္။ သိမ္ေမြ႔တယ္။ခက္ခဲတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သာမန္ျပည္သူတစ္ေယာက္က အစိုးရအဖြဲ ့ကိုေရြးခ်ယ္တဲ့ ေလးနက္တဲ့ကိစၥကို လုပ္ေဆာင္ဖို ့ရာ သမာဇဥ္ မရိွဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူထုက တိုက္ရိုက္ေရြးျခယ္တင္ေျမာက္မယ့္အစား၊ ခ်င့္ျခိမ္ႏုိင္မဲ႔ သုခမိန္ ေတြ ၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ ့ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးသမားေတြ ကို တိုက္ရိုက္ခန္ ့အပ္ျခင္း အားျဖင့္ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ နိင္ငံေရးစနစ္ကိုတည္ေဆာက္နိင္မယ္။ သုခကို လူေတြခံစားနိင္မယ္လို ့ျမင္ၾကပံုရတယ္။ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ထူး၊ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ေတြကို ေရြးခ်ယ္တဲ႔အဖြဲ႕တစ္ခု ကို ဖြဲ ့စည္းျပီးမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘုရင္က တိုက္ရိုက္ခန္႔ ထား ေပးမယ္။ ကိုယ္စားျပဳဒီမိုကေရစီ- Representative Democracy လို ့ေခၚရင္ရမယ္။ ( ဒါေပမဲ့အဂၤလိပ္လို ကိုယ္စားျပဳဒီမိုကေရစီဆိုတဲ ့အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ) ဒီေတာ့ဂရိနိင္ငံ ေအသင္ျမိဳ ့ကေန ျမစ္ဖ်ားခံလာတဲ႔ လူအမ်ားစုက အစိုးရကိုတုိက္ရိုက္ေရြးျခယ္တင္ေျမာက္ခဲ႔တဲ႔ စနစ္ဟာ အေနာက္တိုင္း ပံုစံျဖစ္တယ္။ ထိုင္းေရေျမေတာေတာင္နဲ ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ ့မကိုက္ညီဖူးလို႔ သူတို႔ ယူဆလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခခံဥပေဒကို ျပဳျပင္ေရးဆြဲ ဖို ့ ပီေအဒီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ က ေတာင္းဆို ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါက အမွား ျဖစ္လာတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ ့ကို လူထုက တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမာက္ တဲ့စနစ္ကို ဒီမိုကေရစီရဲ႕အရင္းခံ က်င့္စဥ္အျဖစ္ လက္ခံလာတာကို ပီေအဒီက ဆန္႔က်င္ေနသလို ျဖစ္လာ ပါတယ္။
လာဘ္စားမႈေၾကာင့္ တပ္ဆင္ကိုလည္းျဖဳတ္ခ် ျပီးျပီ၊ အေရးလည္းယူျပီးျပီ၊( အဖမ္းမခံပဲ တပ္ဆင္ထြက္ေျပးတာ ကေတာ့ တပ္ဆင္ ထိုက္နဲ ့တပ္ဆင္ကံ) ဘာေၾကာင့္ ပီေအဒီက ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈ သမိုင္း လွည္းဘီးကို ေျပာင္းျပန္ လွည္ ့ဖို႔ ့ၾကိဳးပမ္းေန တာကေတာ့ အေတာ့္ ကို စိတ္ပ်က္စရာေကင္းလွတယ္။ နအဖ ေျပာေနသလို စစ္တပ္က ပါလီမန္မွာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ကို လံုး၀ ယူထားမယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ကို သူတို ့ကအမွန္တရားလို ့ယူဆေနတယ္။ ထူးဆန္းဖို႔ ့ေကာင္းတာကေတာ့ ဒီလူေတြဟာ ျမိဳ ့ေနလူတန္းစားေတြ ၊နဲ ့ ပညာတတ္ေတြ ပါ၀င္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေမးစရာ ေမးခြန္းျဖစ္လာတာက ေတာ့ ဒီလို ေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္တဲ ့ဆူပါမင္း လို လူေတြကေရာ အာဏာရလာတဲ့ အခါမွာ လာဘ္မစား ဘူး ၊ အဂတိမလိုက္ ဘူး လို ့ ဘယ္သူေတြက အာမခံ မလဲ ဆိုတဲ႔ ျပသနာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပသနာ အရင္းခံ
ထိုင္း၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တပ္ဆင္ရဲ႕ ဓနဥစၥာနဲ ့နိင္ငံေရးၾသဇာလြမ္းမိုးမႈ အဆမတန္ၾကီးထြားလာတယ္။ ဒီအေျခအေနက ထိုင္း နိင္ငံေရး အသိုက္အျမံဳ ျဖစ္တဲ့ ဘုရင္မိသားစု၊ အတိုက္ခံ ဒီမိုကရက္ပါတီ၊ စစ္တပ္နဲ ့ လူလတ္တန္းစားေတြ ကျခိမ္းေျခာက္ခံရတယ္ လို ့ခံစား လာၾကရမႈ (Fear Factor) က ျပသာနာရဲ႕ အရင္းခံျဖစ္တယ္။
- မိုးသီးဇြန္ -( ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။ )
ျမန္မာေနးရွင္း အယ္ဒီတာႏွင့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္မ်ားဆက္လက္ခ်မွတ္၊
ဦးသက္ဇင္ ႏွင့္ ဦးစိန္၀င္းေမာင္တို႔ကို အာဏာပိုင္မ်ား က ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး သဃၤန္းကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးက စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္၊၎တို႔ ၂ ဦးကို
အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ အာဏာပိုင္မ်ားက ဂ်ာနယ္တိုက္သို႔ ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး တရားမ၀င္ ပုံႏွိပ္ ထုတ္ေ၀ ပုဒ္မ ၁၇/၂၀ ျဖင့္ တရားစြဲဆုိထားခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕မွ ကိုသိန္းသန္းထြန္း၊ ကိုေသာ္ဇင္ထြန္း၊ ကုိေဇာ္ထက္ကိုကို၊ ကိုခ်စ္ကို လင္း၊ ကိုေစာမ်ိဳးမင္းလိႈင္၊ ကိုေအာင္ႀကီး ေခၚ ကုိေအာင္သိုက္စိုး၊ ဦးျပည္သန္း၊ ေဒၚစန္းစန္းတင္၊ မေလးေလးမြန္၊ မေအးသီတာ၊ မႏိုးႏိုး ေခၚ မေငြႏွင္းရည္၊ မႏွင္းေမေအာင္ ေခၚ မႏိုဘဲလ္ေအးႏွင့္ မသရဖီ သိမ့္သိမ့္ထြန္းတို႔ ၁၃ ဦးကို ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၆ ႏွစ္စီ ခ်မွတ္လိုက္သည္၊၎တို႔သည္ ယခုျပစ္ဒဏ္ မတိုင္ခင္ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္မွ ၅ ႏွစ္အထိ က်ခံၿပီးသူမ်ားျဖစ္သည္။
“အဲဒီ ၈၈ အဖြဲ႔က ၁၃ ဦးကို အင္းစိန္ေထာင္ အထူးတရား႐ုံးက ၆ ႏွစ္စီ အမိန္႔ခ်တယ္၊ ၅၀၅(ခ) သုံးႀကိမ္ ျပန္စြဲၿပီး တႀကိမ္ကို ၂ ႏွစ္ စီနဲ႔ ခ်တာ၊ အဲဒီပုဒ္မ တခုတည္းနဲ႔”ဟု ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရက ယခုလအတြင္း ႏိုင္ငံေရးအမႈလိုက္ေရွ႕ေနမ်ားအပါအ၀င္ ထင္ရွားသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္း ေဆာင္မ်ား၊ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ သံဃာေတာ္မ်ား စသည့္ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ၁၄၃ ဦးကို ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၀၀ ေက်ာ္ကို ေထာင္ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
For Ma Nilar Thein (မနီလာသိန္းအတြက္)
လက္ခုပ္သံေတြၾကားရေတာ့မွာပါ
“က်ြန္မသမီးေလးရဲ့ ငိုေၾကြးသံဟာေပါ့ေနာ္၊ ျပည္သူေတြရဲ့ လက္ခုပ္သံ အျဖစ္ က်ြန္မ ၾကားခ်င္တယ္”
ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ မနီလာသိန္းရဲ့ စကားသံဟာ က်ြန္မရဲ့ နားစည္ကေန ႏွလံုးသားထဲကို စီးေမ်ာ၀င္သြားတယ္။ ဆို႕နင့္လာတဲ့ ေၾကကြဲမွဳ၊ ၀ဲတက္လာတဲ့ မ်က္ရည္စတို့နဲ ့အတူ က်ြန္မရဲ့ ရင္ခြင္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ေျခာက္လသားအရြယ္ သားငယ္ေလးကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္လိုက္မိတယ္။
ေလးလသားအရြယ္ သမီးငယ္၊ သားဖြားျပီးကာစ ေသြးႏုသားႏု မိန္းမသား၊ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခုန္တက္သြားတဲ့ ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏွဳန္း၊ လူထုရဲ့ ဆႏၵကို အသက္နဲ႕ စေတး၊ ဘ၀နဲ႕စေတးျပီး ကိုယ္စားျပဳ ေဖာ္ထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၊ လူမဆန္ေအာင္ ရက္စက္တဲ့ ရိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးမွဳမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ျမိဳ့႕လယ္ေခါင္မွာ ထမီဆြဲခ်ြတ္တဲ့ မိုက္ရိုင္းေစာ္ကားမွဳမ်ား။
အေတြးစေတြက၀ရုန္းသုန္းကားနဲ႕ေပၚေပါက္လာၾကတယ္။
မြန္းၾကပ္လာတဲ့ စိတ္အစံုေၾကာင့္ ေတာက္တခ်က္ေခါက္လိုက္မိေတာ့ ရင္ခြင္ထဲက သားငယ္ေလးက သူ႕အေမကို ေမာ့ၾကည့္တယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါသားေလးရယ္။
သားေလးတို႕လို အင္မတန္ ႏူးည့ံတဲ့ ကေလးငယ္ေလးေတြေရွ႕မွာ ဒီလို မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုတာ ေမေမသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမ့ရင္ထဲမွာ မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္လာလြန္း လို ့ပါ၊ တခ်ိန္သားၾကီးလာရင္ ဒီကိစၥေတြကို ေမေမေျပာျပမယ္ေနာ္လို႕ တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။ ဘာမွ မသိရွာတဲ့ သားငယ္ေလးကေတာ့ သူ႕ကိုစကားတတြတ္တြတ္ေျပာေနတဲ့ အေမျဖစ္သူကို ရယ္ျပေနရွာတယ္။
လသားကေလးငယ္ေလးေတြနဲ ့မိခင္ေတြၾကားက ေႏွာင္ဖြဲ ့မွဳကို ကိုယ္တိုင္ ခံစားေနမိရင္း ျမန္မာျပည္တေနရာဆီက ေလးလသား သမီးငယ္ေလးကို သြားသတိရမိတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ သမီးငယ္ေလး ဘာလုပ္ေနမွာပါလိမ့္။ ႏို ့ဆာျပီးပဲ ငိုေနမလား၊ မိခင္ကိုပဲ တမ္းတ ရွာေဖြေနမလား။
လသားအရြယ္ ကေလးငယ္ေလးေတြဆိုေပမယ့္ သူတို႕ရဲ့ ခံစားနားလည္ႏိုင္စြမ္းေတြက အင္မတန္ထက္ျမက္ၾကတာကလား။အေမရဲ့အနံ႕နဲ႕ အသံကိုလဲ မယံုၾကည္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္က ိုမွတ္မိသိရွိေနတတ္ၾကတယ္။
မိခင္ဘ၀မေရာက္ခင္က ကေလးငယ္ေလးေတြငိုရင္ ႏို ့ဆာလို ့ပဲလို ့ က်ြန္မထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ တကယ္မိခင္ျဖစ္လာေတာ့မွ ႏို ့၀ျပီဆိုရင္ေတာင္ အေမရဲ့ႏို ့ကို ငံုထားခ်င္၊ စုပ္ထားခ်င္တဲ့ သူတို႕ရဲ့ သဘာ၀ေလးေတြကို သတိထားမိလာခဲ့ရတာ။ အေမ့ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေနရတာကိုလဲသူတို႕ေလးေတြက သိပ္ႏွစ္သက္ၾကတာ။ အေမႏို ့ကေန ႏို ့ဗူး ေျပာင္းတိုက္တာကလဲ ခ်က္ခ်င္းၾကီး ေရာ့-အင့္ လုပ္လို ့ရတာ မဟုတ္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာ့သြားရတာ။
သားငယ္ေလးဆိုရင္ ႏို ့ဗူးစတိုက္စဆို ငိုလိုက္တာ ၾကြက္ၾကြက္ညံပါေရာ။ ေၾသာ္-ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ အဖြားျဖစ္သူေဖ်ာ္ထားတဲ့ ႏို ့ဗူးေလးနဲ ့ မနီလာ ကေလးေလး ဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္ေနမွာပါလိမ့္။ ႏို ့ဗူးစို ့ရင္း အေမ့ ႏို ့ခ်ိဳကိုပဲ တမ္းတေနရွာမလား။
ကိုယ္ခ်င္းစာမိတဲ့ အေတြးေလးေတြနဲ ့အတူ က်ြန္မ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာတာ သတိထားမိတယ္။ သားေလးေပၚမေရာက္ေအာင္ လက္ဖမိုးနဲ ့ အသာ သုတ္လိုက္မိတယ္။
ေရွးအခါက ၾကားဖူးတယ္။ မိဘေတြဟာသားသမီးေပၚမွဲ႕တေပါက္ေတာင္ အစြန္းမခံႏိုင္ၾကဘူးတဲ့။ ဟုတ္မွာပါ။ က်ြန္မရဲ့ သားေလးကိုယ္ေပၚကို မ်က္ရည္စက္ေလးတစက္ က်ဆင္းသြားမွာ ေတာင္ က်ြန္မ မလိုလား။ မနီလာခမ်ာလဲ ဒီလိုပဲ ခံစားေနရရွာမွာ။ သမီးငယ္ေလးရဲ့ က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ အိမ္အျပန္ပို႕အျပီး၊ လြတ္ဟာေနတဲ့ လက္အစံုကို မနီလာ ဘယ္လိုခြန္အားေတြနဲ ့မ်ား ရင္ဆိုင္ခဲ့ပါလိမ့္။ သမီးေလးကို ႏို ့မတိုက္ရလို ့တင္းလာတဲ့ ႏို ့အံုေတြကို သူဘယ္လိုမ်ား ခံစားခဲ့ပါလိမ့္။ တစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနတဲ့ ႏို႕ရည္ေလးေတြဟာ သူ႕မ်က္ရည္ စက္ေလးေတြနဲ႕မ်ား အျပိဳင္ျဖစ္ေနေလေရာ့သလား။
ျပည္သူေတြအတြက္ ကိုယ္စားျပဳျပီး အမွန္တရားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလို ့ မတရားတာကို ဆန္ ့က်င္ဆႏၵျပတာကို ဖမ္းဆီးဖို ့ဆိုျပီး စစ္ဆင္ေရးတခုလိုသတ္မွတ္လို ့အသည္းအသန္ လိုက္လံရွာေဖြေနၾကတဲ့ ေယာက်္ားၾကီးေတြရဲ့ လက္ထဲကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႕ပုန္းေအာင္းေျပးလႊားေနရတဲ့ ေသြးႏုသားႏု မိန္းမသားတေယာက္ရဲ့ ဘ၀မွာ သမီးေလးကို တမ္းတျပီး၊ ေပါက္ကြဲထြက္လာတဲ့ ခံစားမွဳေတြအတြက္ အသံထြက္ ငိုေၾကြးခြင့္ေတာင္ ရရွာပါ့မလား။
က်ြန္မဘ၀ တေန႕တာရဲ့အစ အလုပ္ခြင္ မသြားခင္မွာ သားငယ္ေလးကို ကေလးထိန္းအိမ္သြားပို ့ျပီးရင္ အဲဒီအိမ္ကေန လွမ္းထြက္တဲ့ က်ြန္မေျခလွမ္းေလးေတြ ေႏွးေကြးေနတာ၊ စားစားသြားသြား သူ ့မ်က္ႏွာေလးကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတာ၊ အျပန္ဆိုရင္ က်ြန္မရဲ့ ေျခလွမ္းေတြ အလိုအေလ်ာက္ ျမန္ဆန္ေနမိတာ၊ သားေလးနဲ ့ေတြ ့လို ့ ဖက္ရမ္းနမ္းရွဳတ္လိုက္တာနဲ႕သူ႕မ်က္ႏွာေလး ျပံဳးေယာင္သန္းလာတာေတြကို သတိရမိတယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ မိခင္တေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲ၊ ႏွလံုးသားထဲက ေတးသြားေလးေတြပါ။ အခု မနီလာတေယာက္ ဒီေတးသြားေလးေတြနဲ ့ ေ၀းေနရရွာတယ္။ တိုင္းျပည္နဲ ့ လူမ်ိဳးအတြက္ ႏွလံုးသားကို စေတးထားရတယ္။ ဂုဏ္ယူတယ္ မနီလာ။ ျပဳႏိုင္ခဲတဲ့ စြန္ ့လႊတ္အနစ္နာခံမွဳ၊ ေရြးခ်ယ္မွဳ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သူ တေယာက္ကို ရင္ထဲ၊ အသည္းထဲကကို လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။
က်ြန္မရဲ့အေတြးေတြကမၾကာေသးခင္ကမွ ေျမးသစ္ေလး တေယာက္ရထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ၾကီးဆီကို ေရာက္သြားျပန္တယ္။တကယ္လို ့မ်ား သူ ့သမီးသာ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးေတြေတြ႕ေနရမယ္ဆိုရင္၊ သူ႕ေျမးေလးသာ အခုသမီးေလးလို လသားကေလးငယ္ဘ၀မွာ အေမ့ရင္ခြင္၊ အေမ့ႏို႕ရည္ခ်ိဳေလးေတြနဲ ့ေ၀းကြာေနရမယ္ဆိုရင္ သူၾကည့္ရက္ႏိုင္ပါ့မလား။
အတၱမၾကီးၾကစမ္းပါနဲ ့ စစ္အာဏာရွင္တို ့ရယ္။
ကိုယ့္အာဏာတည္ျမဲဖို ့၊ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳးသားသမီးေတြ ေကာင္းစားဖို ့အေရး သူတပါး မ်က္ရည္စက္ေတြကို ေျခေဆးပစ္ေနရတာ၊ သူတပါး အသည္းႏွလံုးေတြကိုနင္းေျခဖ်က္ဆီး ပစ္ရတာ၊ သူတပါးအေသြးအသားေတြက ိုေဖာက္ထုတ္ပစ္ရတာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာမ်ားထင္ေနသလား။
ေအာင္ပြဲခံစရာမ်ား ေအာက္ေမ့ေနေလသလား။
သိပ္မွားေနျပီ၊ အာဏာရွင္တို ့ေရ။
လူသားပီသမွဳဆိုတဲ့ စံႏွဳန္းတခုနဲ ့တင္ ခင္ဗ်ားတို ့ေတြ ရွံဳးေနၾကျပီ။အာဏာရွင္တို ့ကို ေျပာခ်င္တဲ့ စကားသံေတြက က်ြန္မ အေတြးထဲကို ဆက္၀င္လာတာမို႕ေနာက္တၾကိမ္ ေတာက္မေခါက္မိေအာင္ အခ်ိန္မွီ ထိန္းလိုက္ရတယ္။
မနီလာသိန္းေရ။
မနီလာတို ့ရဲ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့မွဳ၊ အနစ္နာခံမွဳ၊ ရဲရင့္ျပတ္သားမွဳ၊ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္မွဳေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္တို ့ရဲ့ ကို္ယ္က်ိဳးရွာမွဳ၊ စာနာစိတ္ ကင္းမဲ့မွဳ၊ ရက္စက္ယုတ္မာမွဳနဲ ့ ေကာက္က်စ္မိုက္ရိုင္းမွဳေတြကို အႏိုင္ရသြားမွာပါ။မ်ားမၾကာမီတဲ့ အခ်ိန္တခုဆိုရင္ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးေအာက္က လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ့ ေအာင္ပြဲရလက္ခုပ္သံေတြ မိုးလံုးျပည့္ ညံ ၾကားရေတာ့မွာပါ ဆိုတာ ယံုၾကည္ရင္း။
ခင္မမမ်ိဳး (၂၀၀၇)
ဂ်ပန္နိုင္ငံရွိျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးလွဳပ္ရွားသူမ်ားမွ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးဆႏၵျပပြဲျပဳလုပ္ေနစဥ္္၊
ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ ခံထားရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ ဂ်ပန္ရွိ ၿမန္မာ႔ ဒီမုိကေရစီ ေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား ပိုစတာမ်ား ကိုင္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းဆို ဆႏၵျပခဲ့ပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာေရာက္ ၿမန္မာ႔ ဒီမုိကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား အေနၿဖင္႔ လည္း ေတာင္းဆို ဆႏၵျပမႈေတြ ဆက္လက္ ၿပဳလုပ္ေနပါတယ္။
အိႏၵိယရွိ ၿမန္မာ႔ဒီမုိကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားမွ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေျမာက္ေရး ဆႏၵျပပဲြ၊
FBF statement (1/2008)
ေန႕စြဲ - ၂၂ရက္၊ႏို၀င္ဘာလ၊၂၀၀၈ ခုႏွစ္
တိုက္တြန္းႏွိဳးေဆာ္စာ (၁/၂၀၀၈)
(၈၈ ႏွစ္ေျမာက္ အမ်ိဳးသားေန႕အထိမ္းအမွတ္ အမ်ိဳးသားေန႕အမ်ိဳးသားေရးႏွိဳးေဆာ္လႊာ)
ျပည္တြင္းျပည္ပ ျမန္မာအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႕။
(၁)
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ ျပည္သူလူထုကိုယ္စားျငိမ္းခ်မ္းစြာ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕ေဆာင္ရြက္ေနႀကသည့္ ၈၈မ်ိဴးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပံုတြင္ ပါ၀င္ဦးေဆာင္ခဲ႔ႀကေသာ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူမ်ားစြာတို႕အား စစ္အာဏာရွင္လက္ပါးေစမ်ားမွ မတရားသျဖင့္ ဖမ္းဆီးအေရးယူမႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ကို အာဏာတည္ျမဲေရး လက္ကိုင္ဒုတ္အျဖစ္ အသံုးခ်လွ်က္ ဥပေဒမဲ႕ တရားစီရင္မႈမ်ားျဖင့္ အဓမၼ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္လွ်က္ရွိသည္။
ထို႕အျပင္ယံုႀကည္ခ်က္ေႀကာင္႔ အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား မိသားစုႏွင္႔ဆံုေတြ႕ရန္ ေ၀းကြာေသာ ေနရာေဒသ အသီးသီးရွိ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားသို႕ ေျပာင္းေရႊျခင္း က်န္းမာေရးေစာင္႕ေရွာက္မႈ လိုအပ္ေနသူမ်ားအား လွ်စ္လ်ဴရႈ႕ထားျခင္း အစရွိသျဖင္႔ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ညွင္းပမ္းမႈသာမက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို အျငိဳးႀကီးစြာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိသည္။
( ၂ )
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာရပ္မ်ားကို ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ သိကၡာရွိရွိေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုမ်ား ဒီမိုကေရစီ ီအင္အားစုမ်ားမွ တစိုက္မတ္မတ္ေတာင္းဆိုခဲ႕ေသာ္လည္း၊ နအဖစစ္ေကာင္စီအေနျဖင့္
(၂)၁၉၉၀ခု၊ လူထုဆႏၵအမွန္ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ရန္ ပ်က္ကြက္ရံုမွ်မက တဘက္သတ္ ေရးဆြဲျပဌာန္း အတည္ျပဳထားေသာ၊ စစ္အေျချပဳ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ထာဝရ၊ တရား၀င္၊ စစ္ကၽြန္ျပဳႏိုင္ေရးအတြက္၊ ၂၀၁၀ခုနွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို၊ အဓမၼက်င္းပရန္ စီစဥ္ေနျခင္း
(၃)စစ္မွန္သည္႕ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင္႔ျမတ္ေရးကို ဦးတည္ေသာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာရန္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို၊ ႏိုင္ငံေရး လွည့္စားမႈ အျဖစ္သာ၊ ကာလရွည္စြာ အသံုးခ်ေနျခင္း၊
(၄)ျပည္သူလူထု၏၊ ေန႕စဥ္ဘ၀ လံုျခံဳေရးႏွင္႔ စား၀တ္ေနေရး အေထြေထြက်ပ္တည္းမႈ ျပႆနာမ်ားကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္း တာ၀န္ယူမွဳ မရွိျခင္း၊
(၅)အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ ျပည္သူလူထုအား ဖိႏွိပ္ျခိမ္းေျခာက္ရန္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ကို အာဏာအလြဲသံုးစား ျပဳလုပ္ေနျခင္း၊
အစရွိသျဖင့္ စစ္အစိုးရမွ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚမွ ေသြဖည္လ်က္ ပဋိပကၡမ်ား၊ အက်ပ္အတည္း၊ ဆိုးက်ိဳးမ်ား၊ ပိုမိုျဖစ္လာေစေရးကိုသာ၊ ဦးတည္လွ်က္ရွိသည္။
ထိုအေရးႀကီးဆံုးတိုက္ပြဲ၏ ပထမဆံုး လႈပ္ရွားမႈႀကီးအျဖစ္ -
န-အ-ဖ ၏ လမ္းျပေျမပံု(၇)ခ်က္အရ၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး၏ အဟန္႔အတား ျဖစ္သည့္အျပင္ ၄င္းေရြးေကာက္ပြဲအား အသိအမွတ္ျပဳျခင္းသည္ အနာဂတ္ကမာၻ႔သမိုင္းတြင္လည္း စစ္အာဏာရွင္ အႀကမ္းဖက္အစိုးရတရပ္၏ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား ရက္စက္ႀကမ္းႀကဳတ္မႈမ်ား လွည့္ဖ်ားမႈမ်ားကို ကမာၻႀကီးမ ွမသိက်ိဳးႏြံျပဳ အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္သည့္ အစဥ္လာ အမဲစက္တရပ္ျဖစ္ေနႏိုင္ေႀကာင္း ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုအေနျဖင့္ တာ၀န္ရွိေႀကာင္း သတိျပဳမိေစရန္ ရည္ရြယ္၍ု၊ ဖိႏွိပ္ခံေနရေသာ ျမန္မာျပည္သူလူထုကိုယ္စား လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္ရန္ အတြက္
(က) ၂၀၀၈ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ(၂၂)ရက္ေန႔မွစ၍၊ ႏိုင္ငံတကာရွိ ျမန္႔မာဒီမိုကေရစီေရး လိုလားသူ အင္အားစုမ်ား အေနျဖင့္၊ ယံုႀကည္ခ်က္ေႀကာင့္အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ အပါအ၀င ္တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား သံဃာေတာ္မ်ား အပါအဝင ္ႏိုင္ငံေရးအရ မတရားထိမ္းသိမ္း ခံထားရသူမ်ားအားလံုး၊ ခြ်င္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ေရး ဆႏၵျပေတာင္းဆိုပြဲမ်ား၊ ဆုေတာင္းပြဲမ်ားကို ႏိုင္ငံအလိုက္ တျပိဳင္နက္ ဆက္တိုက္၊ လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္သြားေပးရန္၊
(ခ) သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံအလိုက္၊ အစိုးရမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ကုလသမဂၢရံုးမ်ားသို႕စစ္အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္အား၊ ျပတ္သားစြာရွံု႕ခ်ၿပီး ထိေရာက္စြာ အေရးယူေပးပါရန္ တရား၀င္ အသိေပး ေတာင္းဆိုျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ႀကပါရန္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႕ ျမန္မာ ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ( FBF )မွ အေလးအနက္၊ တိုက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္အပ္ ပါသည္။
ဗဟိုႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္ေကာ္မတီ
ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္
ဒီေနရာမွာ 