ယေန႔ဒီဇင္ဘာ (၃၀) ၂၀၀၈ တြင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ဓါတ္ပံု ႏွင္႕အတူ{သင္႔ရင္ထဲက ဆႏၵေတြကိုဘယ္လိုအရာက
တားဆီးႏိုင္မလဲသင္ေျပာခ်င္ရာဖြင္႕ေျပာလိုက္ပါ}ဟူေသာ
ပိုစတာမ်ားကိုင္၍ ယေန႔ေန႔လည္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ခ်ီတက္လာစဥ္
လႊတ္ေတာ္ေရွ႕အေရာက္၌ လံုထိန္းကားမ်ားျဖင္႔ ပိတ္ဆို႕ ရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးသြားေႀကာင္းသိရွိရပါသည္။
ျငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵထုတ္ေဖာ္ျပသ၍လက္ကမ္း ပို႕စကဒ္မ်ားျဖန္႕ေ၀ခဲ႔ေႀကာင္းကိုလည္းသိရွိရပါသည္။
ကိုမင္းသိမ္းမွထြက္ေၿပးသည္ကို အဲဒီေကာင္ကိုဖမ္း ၊ရိုက္ဟုဆိုကာ လံုထိမ္းမ်ားက နံပါတ္တုတ္မ်ားၿဖင့္ဦးေခါင္းအားရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားသည္။လံုထိန္းမ်ား
ႏွင္ ့အတူအရပ္၀တ္မ်ားလဲဟိုင္းလတ္ကားတစီးအၿပည္ ့ပါသည္။ ယခုၿဖစ္ရပ္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕၀င္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ၏ ၿပည္သူႏွင္ ့လြတ္လပ္ေရးေခါင္းစဥ္ၿဖင္ ့ေဟာေၿပာပဲြအၿပီးတြင္ရံုးေရွ ့မွစတင္ ထြက္ခြာသြားၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ အဖမ္းဆီးခံခဲ႕ ရေသာလူငယ္မ်ားထဲ တြင္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္း၏ ေျမးေတာ္ဆက္ သူတစ္ဦး လဲ ပါ၀င္သည္ ဟု သိရွိရပါသည္။ျဖန္႕ေ၀ခဲ႔ေသာ ပိုစ္႔စကဒ္ မ်ားကိုလဲေတြ႕ရွိရပါသည္။ဖမ္းဆီးခံရသည့္သားေကာင္းရတနာမ်ားမွာ
ကိုထြန္းထြန္း၀င္း(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕တာ၀န္ခံ ၁ ႏွင္ ့ ရန္ကုန္တိုင္းလူငယ္အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕၀င္)
ကိုျပည္႕ျပည္႕(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
မထက္ထက္ဦးေ၀(ေရႊၿပည္သာအဖြဲ႕၀င္)
ကိုရဲနီစိုး(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္၊ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွုိင္း၏ေျမး)
ေကာင္းထက္လိႈင္(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
သက္ထြန္းေမာင္(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
၀င္းျမင္႔ေအာင္(ခ) ပဲျပဳတ္(ခရမ္းလူငယ္)
ေအာင္ျဖိဳးေ၀(စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕၀င္)
မင္းသိမ္း
တို႔ျဖစ္ၾက၍ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ၎လူငယ္မ်ားအား
ေလးစားစြာဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။
ျငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပေနစဥ္လံုထိန္းမ်ားမွရိုက္နွက္ဖမ္းဆီး
Global Action for Burma : Second Struggle for National Independence
“Let's unite for Democratic Federal Union of Burma”
4th January, 2009 will mark the 61st anniversary of Independence Day for Burma. Since the fall of Mandalay Kingdom, People of Burma have never given up their fight to regain their independence. Thousands of people have sacrificed their lives. Why? They had only one hope to have a chance for the future generations to enjoy the fruits of independence.
However, People of Burma have not had this chance until now. They have been under the most oppressive and brutal regime in the world. Despite of their liberation from foreign colonization, they have not yet liberated from the dictatorial oppression of their own people. Without genuine liberation, no one can enjoy the fruits of independence. To have a genuine liberation, Burma must be established as a federal union that will guarantee democratic rights to all citizens and political equality for all ethnic nationalities.
Therefore, we call upon the People of Burma and overseas Burmese people around the world to the global action for the second struggle for national independence to establish a Democratic Federal Union of Burma. Demonstrations and a number of activities will take place in different countries. We would like to encourage everyone to join with us to show solidarity and unity.
“Add your voice to a call for Democratic Federal Union of Burma”
Independence campaign
www.globalactionforburma.blogspot.com
Please contact the following persons for detailed information.
Mr. Myo Thein (UK), Tel: +44 208 493 9137, Email: myothein19@gmail.com
Mr. Yin Aye , Tel: + 1 301 905 7591, Email: yindbso@gmail.com
Mr. Ko Ko Aung (Japan), Tel: + 81 090 1506 2893, Email: kokoaung_dfbjp@yahoo.com
Mr. Yin Htwe (Thailand), Email: yinhtway@gmail.com
Ko Kyaw Than (India), Burma Democratic Groups, Phone +91-9810601506
Mr. Si Thu (Canada), Email: oneloveoneburma@gmail.com
Ms. Khin Ma Ma Myo, Tel: +44 1224 524 077, Email: khinmamamyo@gmail.com
(Independence campaign is a results-oriented coalition dedicated to second struggle for national independence)
ေထာင္ခ်ေသာ္လည္း ေၾကာက္ရြံ႕ေနာက္တြန္႔မည္ မဟုတ္၊ ( ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)
က်ေနာ္ကေတာ့ အားလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အသံညီရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ အားလံုး တေယာက္တေပါက္ မဟုတ္ဘဲ တသံထဲ ထြက္မယ္၊ အလုပ္ညီမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အခုက အသံ မညီႏိုင္ေသးေတာ့ ျပႆနာေတြ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါက ဒီစစ္အစိုးရကလည္း ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ခ်ေနတာဗ်။ အကြဲအၿပဲေတြကို လိုက္ဖန္တီး မ်ဳိးေစ့လိုက္ခ်ေနတာဗ်။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက အားလံုးေပါ့ဗ်ာ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက အဖြဲ႔ေတြ အားလံုးကို ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ အသံညီညီနဲ႔ လုပ္ၾကရေအာင္လို႔ပါ။
(သတင္းစာဆရာၾကီး ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္)
နယ္ေ၀းေထာင္မ်ားတြင္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား က်ခံေနရသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား၏ မိသားစုမ်ားထံ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုကာ အားေပးေနေသာ ႏွစ္ရွည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း သတင္းစာဆရာၾကီး ဦး၀င္တင္က 'အက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားပါ ဒုကၡေရာက္ေနသျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကရန္' ယေန႔ တုိက္တြန္းလုိက္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဆင္းရဲလွသည့္ မိသားစု၀င္မ်ားအေနျဖင့္ အားငယ္သြားျခင္း၊ အားေလ်ာ့သြားျခင္း မရွိသလို၊ ေထာင္ခ်သည့္အတြက္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားကို ေၾကာက္ရြံ႕သြားမည္၊ တြန္႔ဆုတ္သြားမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ဆရာၾကီးက ေျပာသည္။
ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနသူမ်ားအေနျဖင့္ အသံညီညီျဖင့္ လက္တဲြလုပ္ေဆာင္ပါရန္ တုိက္တြန္းလုိက္ေသးသည္။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားထံ သြားေရာက္အားေပးေနသည့္ အေျခအေနႏွင့္ သူ႔အျမင္္မ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္ မဇၩိမ သတင္းေထာက္ ဇာနည္က ေမးျမန္းထားသည္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ေမး။ ။ ဘဘ အခု အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ သူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို လိုက္ေတြ႔ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဘယ္လိုေၾကာင့္ အခုလို လုိက္ေတြ႔ျဖစ္တာလဲဆိုတာ သိပါရေစရွင့္။
ေျဖ။ ။ ဒီဥစၥာက ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေထာင္ထဲမွာ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ေနခဲ့ရတာဗ်ာ။ အဲဒီမွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေရာ၊ ေနာက္ အားလံုးကေရာ ၀ိုင္းကူညီၾကတယ္။ အားေပးတယ္၊ သတိရတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ တခါတေလလည္း မုန္႔ဘာညာ စသည္ေပါ့ဗ်ာ လာလာျပီးေတာ့ ေပးၾကတယ္။ ငပိေၾကာ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ အႏွစ္ ၂၀ ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ။
ဆိုေတာ့ ဒီလူေတြရဲ႕ေက်းဇူး၊ ဒီလူေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို မေမ့ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ့္ ေပးတဲ့သူက ေမာင္ျဖဴ ျဖစ္ေပမယ့္လို႔ က်ေနာ္ ျပန္ေပးတာက ေမာင္မဲဆိုရင္လည္း ဒါက ေမာင္ျဖဴကို ေက်းဇူးဆပ္တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားတယ္ေလ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒါက လူတိုင္း ၀ိုင္းလုပ္ေပးလို႔ က်ေနာ္ အသက္ရွည္လာတာဗ်။ ေထာင္ထဲမွာက အသက္ရွည္ႏိုင္စရာ မရွိဘူး။ ဒီအစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေတြ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ ခံေနရတာ။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္ ညႇဥ္းဆဲခံရတာေတြ ထည့္မေျပာေသးဘူး။ ဒီအစိုးရ ဒီေလာက္ၾကပ္မတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားတဲ့ အထဲမွာ တေယာက္ထဲ ပိတ္ေနတဲ့အခါေတြမွာ က်ေနာ္ အသက္ရွည္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူး။
ဒီလို က်ေနာ့္ကို အားေပးတဲ့ လူေတြ၊ က်ေနာ့္ကို သတိရတဲ့လူေတြေၾကာင့္သာ က်ေနာ္ အသက္ရွည္ခဲ့တာဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ က်ေနာ္သြားကူေနတယ္၊ ဘာညာဆိုတာက က်ေနာ့္ရဲ႕ ပုဂိၢဳလ္ေရးအရကို လုပ္တာ။ ေတာ္ေတာ့္ကိုေတာ့ ေမာတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္မွာပါပဲ။ က်ေနာ္ ဘယ္ကမွ ပိုက္ဆံ ရလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့ မိတ္ေဆြေတြ ေထာက္ပံ့တဲ့ လမ္းစရိတ္ကို က်ေနာ္ ေခၽြတာျပီး လိုင္းကားစီးျပီး သူတို႔ကို မုန္႔ေလး ဘာေလး ၀ယ္ျပီး ေပးတယ္။ ဒါပါပဲ။
ေမး။ ။ ဘဘ ဒီလိုသြားေတာ့ သူတို႔ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ကာယပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခေနေတြကို ဘယ္လိုေတြ႔ခဲ့ရပါလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ သံုးခ်က္ ရွိမယ္ဗ်။ တခ်က္က လူတိုင္းက သိပ္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ထင္သလို စိတ္ပ်က္ အားငယ္ေနတာေတာ့ မရွိဘူးဗ်။ လူတိုင္းက တက္ၾကြေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လာတဲ့အတြက္လည္း ပိုျပီးေတာ့ ထက္သန္တက္ၾကြေနတယ္။ ၀မ္းသာေနတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒါကို ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ ဒီထဲမွာက တခ်ဳိ႕ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းေပါ့ဗ်ာ၊ စီးပြားေရးအားျဖင့္ ေတာင့္တင္းပံုေပၚတဲ့ မိသားစုမ်ားထက္ ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတဲ့သူေတြကို သြားေတြ႔တယ္ဗ်။ အဲဒီ အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီအစိုးရလုပ္တဲ့ပံုကို သိပ္ျပီးေတာ့ စိတ္ထဲ စိတ္ပ်က္တယ္ဗ်ာ။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ေျပာတာက အက်ဥ္းသားေတြ ေထာင္က်တယ္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ့အတြက္ ေထာင္က်မယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း နားလည္ျပီးသား ကိစၥ။ ဆိုပါေတာ့ က်ေနာ္ဆို ေထာင္ျပန္က်လည္း ရယ္ဒီပဲ။ က်ေနာ္ ဒီေန႔အထိလည္း ေထာင္အ၀တ္အစား အျပာေရာင္တို႔ ဘာတို႔ပဲ ၀တ္ေနတာပဲ၊ ဘာမွလည္း တြန္႔ဆုတ္မႈ မရွိဘူး၊ ဘာမွလဲ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ က်ေနာ္ လုပ္စရာရွိတာ က်ေနာ္ လုပ္ေနတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားတိုင္းအတြက္ကလည္း ေထာင္က်တယ္ဆိုတာ မဆန္းဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့ ဒီအစိုးရက သိပ္ျပီးေတာ့ကို ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးဆုိး၀ါး၀ါး လုပ္တာပဲ။
က်ေနာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ခုနက ေျပာတဲ့ တခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ မိသားစုေတြက ေတာ္ေတာ္ကို ဆင္းရဲတယ္ဗ်ာ။ ဆင္းရဲတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီေလာက္ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြက ဘယ္လိုျဖစ္လဲဆိုေတာ့ အေ၀းမွာ ေထာင္ေတြက က်တယ္ဆိုေတာ့ ဥပမာဆို ပူတာအိုက်တဲ့ မိသားစု ပါတယ္ေပါ့။ တေန႔က က်ေနာ္ ေဒါပံုနယ္ထဲ သြားတယ္။ အဲဒီမွာ ေလး၊ ငါး ဆယ္အိမ္ေလာက္သြားတာဆိုေတာ့ အဲဒီက လူေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို ဆင္းရဲတယ္ဗ်ာ။ ဆင္းရဲလိုက္တာမွဗ်ာ အိမ္ေလးေတြကလည္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ စိတ္ဓာတ္အားျဖင့္ေတာ့ မက်ဘူး။ မက်ဘူး ဆိုေပမယ့္ဗ်ာ စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းေလး ညစ္ေနတာေပါ့။
စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာက ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ဒီထဲမွာ ကေလးတေယာက္က ပူတာအုိသြားရမယ္ဆိုျပီး ပါတယ္။ စစ္ေတြကို သြားရမယ့္သူေတြ ပါတယ္။ အဲဒီဟာေတြဟာ ခရီးစရိတ္ကထား၊ ICRC က ကူတယ္ ဆိုေသာ္ျငားလည္း၊ ခင္ဗ်ား ဒီခရီးက စားေရးေသာက္ေရး၊ ေနေရးထိုင္ေရး ရွိေသးတယ္။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ အဲဒီကို သြားတာ တပတ္ႏွစ္ပတ္ၾကာတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ စားေရးေသာက္ေရးက ဟိုမွာတင္ အခက္အခဲရွိ႐ံု မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ ရန္ကုန္မွာက ေန႔စား လက္လုပ္လက္စားေတြဗ်ာ။ သူတို႔ ဘာမွ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ့သူတင္ ေထာင္က်တာ မဟုတ္ဘူး။ မိသားစုပါ ဒုကၡေရာက္ေနတာဗ်ာ။ ၀ိုင္းကူႏိုင္ရင္ ကူၾကပါ ကူႏိုင္ေအာင္လည္း လုပ္ၾကပါလို႔ က်ေနာ္ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ အခုလို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ခံရတာေတြ၊ ေနာက္ နယ္ေ၀းက ေထာင္ေတြကို ပို႔ခံရတာေတြ အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ဘဘ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါက အစိုးရ အေနနဲ႔က မလုပ္ေကာင္းတာပဲဗ်ာ။ ေထာင္ခ်ခ်ေပါ့ဗ်ာ။ မိသားစုပါ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲလိုပဲ သေဘာရတယ္ဗ်။ တမင္ႏွိပ္စက္တာေပါ့ဗ်ာ။ လူေတြကို အက်ဥ္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်တယ္။
စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ လူသတ္မႈ က်ဴးလြန္တာေတာင္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္၂၀ စသည္ေလာက္ပဲ က်ႏိုင္တယ္။ အဲဒါမ်ဳိးေတြကို၊ လူေတြကို ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၆၀ ေတြဘာေတြ ခ်တယ္ဆိုတာက ရွင္းရွင္းေျပာရင္ ဒါက လူေတြကို မတရားသျဖင့္ လုပ္တာပဲဗ်။ တရားဥပေဒနဲ႔ အညီလုပ္တာ မဟုတ္ဘဲ မတရားသျဖင့္ လုပ္တာပဲဗ်။
မေန႔တေန႔က လူငယ္တေယာက္ဆိုရင္ တေနရာကို ၃ ႏွစ္ေလာက္က်တာ။ ၀န္ထမ္းတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္တယ္ဆိုျပီးေတာ့လား မသိဘူး။ သူ႔ကို ၃ မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၉ ႏွစ္ ခ်တယ္ဗ်ာ။ ဒါမ်ဳိးက မလုပ္ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြပဲ။ တရားစီရင္ေရးဟာ တရားသျဖင့္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားေနတာပဲ။ ထားေတာ့ ဒါကေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြကို ေထာင္ခ်တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ကေတာ့ မေျပာခ်င္ဘူး။ မ်ားတာ နည္းတာလည္း ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။
ႏိုင္ငံေရးသမား ေထာင္ခ်တာလည္း က်ေနာ္က သိပ္ျပီး မေျပာခ်င္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားကေတာ့ ေထာင္က်ရင္က်မယ္ လုပ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ မိသားစုကိုေတာ့ ဒီေလာက္ၾကီး မညႇဥ္းဆဲေကာင္းဘူးဗ်။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ တရားသျဖင့္လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ မိသားစုကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ထပ္လုပ္တယ္။ ဒါလုပ္ေကာင္းသလားဗ်ာ။
ေအာက္္ဗမာျပည္က အက်ဥ္းသားကုိ ပုသိမ္ပို႔တာတို႔၊ ဖ်ာပံုပို႔တယ္။ ဘားအံပို႔တယ္ဆို ထားအံုး။ ေနာက္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ မတရားနဲ႔ ေထာင္က်ေနတဲ့သူေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ေနရာမရွိဘူး။ ေနရာမရွိလို႔ အေ၀းပို႔ရတယ္ဆို ေတာ္ေသးတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ ေအာက္ဗမာျပည္က လူကို ပူတာအိုပို႔တယ္ဆိုတာေတာ့ တရားလြန္တာေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီလိုပဲ သေဘာရပါတယ္။
ေမး။ ။ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတဲ့ သူေတြကို အခုလိုမ်ဳိး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြခ်တာ အေ၀းက ေထာင္ေတြကို ပို႔တာေတြ လုပ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈေတြက အရွိန္ေလ်ာ့သြားႏိုင္ပါသလား ဘဘ။
ေျဖ။ ။ မေလ်ာ့ဘူး မနည္းသြားဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္အားထက္သန္ေနလို႔လားေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ နည္းမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ ဘာလို႔ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာႏိုင္လဲဆိုေတာ့ အေထာက္အထားမရွိ၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္းနဲ႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အခု က်ေနာ္ သြားေတြ႔တဲ့ မိသားစုေတြဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ မိသားစုေတြ ျဖစ္ေပမယ္လို႔ အကုန္လံုးက မ်က္ရည္တေပါက္ မက်ဘူး။ ဘယ္သူကမွ စိတ္အားပ်က္တဲ့စကား မေျပာဘူး။ မိဘေတြကလည္း သူတို႔ကို ေထာက္ခံေနတုန္းပဲဗ်။ မိဘေတြကလည္း ဘာမွ စိတ္ပ်က္တာ မရွိဘူး။
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ထင္တယ္ ဒီလို ေထာင္ခ်တဲ့အတြက္နဲ႔ေတာ့ လူေတြက ပိုျပီးေတာင္ ထက္သန္လာတယ္။ အိမ္တအိမ္ဆိုရင္ မိခင္တေယာက္က ေျပာတယ္။ 'အခု ကေလးေတြ ၾကည့္ရတာတဲ့၊ ေထာင္ေတြ အရမ္းခ်တာေတာင္မွ ပိုေတာင္မွ စိတ္အားထက္သန္ေနတယ္' တဲ့။ တက္ၾကြေနတယ္ေပါ့ေလ။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က အေထာက္ထားမဲ့ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့ ကိုယ္ေတြ႔ေပါ့ေလ။ ျမင္ေတြ႔ေနရတယ္။
ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြထဲမွာ အားငယ္သြားျခင္း၊ အားေလ်ာ့သြားျခင္းဆိုတာ ဘာမွ မရွိဘူးဗ်။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ေျပာႏိုင္တယ္။ ဒီလိုေထာင္ခ်တဲ့အတြက္နဲ႔ကေတာ့ သူတို႔ကို ဘယ္သူမွ ေၾကာက္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူမွလည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ ဘယ္သူမွ ဂ႐ု မစိုက္ဘူးဆိုတာက အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ မကဘူး၊ ျပင္ပမွာရွိေနတဲ့ သူတို႔ မိဘေတြကလည္း ဘာမွကို ဂ႐ုစိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ ေၾကာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ တြန္႔ဆုတ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ ဘဘ ဒီလို အက်ဥ္းက်သူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို လုိက္ေတြ႔ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ေစာင့္ၾကည့္တာေတြ၊ ေႏွာင့္ယွက္တာေတြေရာ ရွိပါသလား ဘဘ။
ေျဖ။ ။ ဟာ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ၊ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ တေန႔က က်ေနာ္ ေျမာက္ဥကၠလာဘက္သြားတာ။ ထြက္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ၁၄ ေယာက္ေလာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ကို ေနာက္ကေန အၿမဲတမ္း လိုက္ေနက်က ေထာက္လွမ္းေရးက လူ ၂ ေယာက္ေလာက္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ၂ စီးေလာက္္ပဲ ရွိတာ။ အဲဒီေန႔ကဆို ဆိုင္ကယ္က အားလံုးေပါင္း ၉ စီးေလာက္ရွိတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၇ စီး ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း လူေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ မ်ားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမယ္လို႔ သူတို႔လုပ္တာနဲ႔ကို အရပ္ထဲမွာ လူေတြက ၀ုိင္းၾကည့္ ဘာညာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ဒီေနရာ၊ ဒီအိမ္မွာကေတာ့ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ အန္အယ္လ္ဒီက လူေတြ အိမ္ဆိုတာေတြက သူတို႔ သိၾကတယ္။ အဲဒီ သိတဲ့အထဲမွာ ထပ္ျပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ 'တဘြန္းဘြန္း' လုပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ လူေတြက ၀ိုင္းၾကည့္ဘာၾကည့္။
အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆူတာပူတာတို႔ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္တာတို႔ ေအာ္တာဟစ္တာျဖစ္ရင္ သူတို႔တာ၀န္က ပိုမ်ားတယ္လို႔ ထင္တယ္ဗ်။ ဘာလို႔ဆို က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အက်ဥ္းက်တဲ့သူေတြ ရဲေဘာ္ေတြ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြ ဟုတ္လား။ ေနာက္ ကိုယ့္အဖြဲ႔အစည္းက လူေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သြားျပီး ႏႈတ္ဆက္တာပဲ အားေပးတာပဲ။ ဒါ့အျပင္ မပိုဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေအးေအးေဆးေဆး သြားျပီးေတာ့ ေတြ႔တယ္။ တခါတေလ က်ေနာ္တို႔ ဒီက တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သြားတယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း မ်ားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔ လုပ္တာက တရားလြန္တယ္။ သူတို႔လုပ္တာနဲ႔ကို အရပ္ထဲမွာ ဆူတာပူတာ၊ ေအာ္တာဟစ္တာ မဟုတ္ရရင္လည္း လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္တာေတြဆိုရင္ ဒါ သူတို႔တာ၀န္ဗ်။ သူတို႔တာ၀န္။ တခုေတာ့ ရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အစိုးရ ကိုယ္၌ကလည္း တရားလြန္တယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔လက္ေအာက္က သူတို႔ခိုင္းတာ လုပ္ေနရတဲ့ သူေတြ၊ သူ႔တာ၀န္အရ သူလုပ္တာကေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ မ်ားေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ကေတာ့ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ သူတို႔တာ၀န္ သူတို႔လုပ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ပံု ေျပာပါတယ္။ အခုက်ေတာ့ ဟုိလူက ၀ိုင္းၾကည့္၊ ဒီလူက ၀ိုင္းၾကည့္နဲ႔ေပါ့။ တခုေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ကို ၀ိုင္းျပီး ႐ိုက္လႊတ္ရင္လည္း ဒါကေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕တာ၀န္ေပ့ါ။ သူတို႔ကို မေက်နပ္လို႔ ဆူပူရင္ ဒါက က်ေနာ္တို႔ လႈံ႕ေဆာ္တာ မဟုတ္ဘူး။
ေမး။ ။ ဘဘ အခု သြားတာမွာ အန္အယ္လ္ဒီကေန ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ပါတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြကို ဘဘ ဘယ္လိုစုစည္းထားလဲ။ သူတို႔အေပၚ ထားရွိတဲ့ ဘဘ ရဲ႕ သေဘာထားက ဘယ္လိုလဲဆိုတာ သိပါရေစရွင့္။
ေျဖ။ ။ အတြင္းက လူငယ္ေတြနဲ႔လည္း သြားတယ္။ ျမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒ေတြနဲ႔လည္း သြားတယ္။ ဒီေန႔ဆို ျမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒ တေယာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ အစံုသြားၾကည့္ေနတာပဲဗ်ာ။ ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ဆိုေတာ့ေပမယ့္လည္း က်ေနာ္ကေတာ့ ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္လို႔ သေဘာမထားဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါ အန္အယ္လ္ဒီအတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့လူေတြပဲ။ ဒါေတြက က်ေနာ္က ဖက္ထားတဲ့ လူေတြ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္က သူတို႔ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းေပးႏိုင္ဘူး။
မေပးႏိုင္ေတာ့ က်ေနာ္က ဖက္ထားတယ္။ မင္းတို႔ ဒီကေနထြက္ခ်င္တာလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ငါေတာ့ မင္းတို႔ကို ဖက္ထားမယ္။ မင္းတို႔ဟာ ထြက္ထားတဲ့ လူေတြ ဘာေတြ ေျပာေျပာ မင္းတို႔ဟာ ထုတ္ထားတဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘူး။ မင္းတို႔ကို ျပန္လည္ညီညြတ္ေရးလုပ္ရေအာင္ ငါ့မွာလည္း ႏိုင္ငံေရးၾသဇာ မရွိဘူး။ အင္အားလည္း မရွိဘူး။ သို႔ေသာ္ ငါထင္တယ္။ ငါမင္းတို႔ကို ပိုက္ေထြးထားတဲ့ အားပဲ ရွိတယ္။ အဲလိုလုပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ ေဒၚစုလာရင္ ေျဖရွင္းၾကမယ္ေပါ့။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ေဒၚစုက ႏိုင္ငံေရး ၾသဇာရွိတယ္။ အင္အားရွိတယ္။ အဲဒီ အခါက်ရင္ သူ႔ၾသဇာ။ သူ႔ႏိုင္ငံေရး အင္အားနဲ႔ သူတို႔ အခု ျဖစ္ေနတာေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္။ က်ေနာ္က ပိုက္ေထြးထားႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ယံုတယ္ေလ။
ေမး။ ။ ဒါဆိုရင္ ဘဘက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပန္လြတ္၊ မလြတ္ ဆိုတဲ့အေပၚ ဘယ္လို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားလို႔ပါလဲရွင့္။
ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ့ ဟိုလူ လြတ္မယ္၊ ဒီလူ လြတ္မယ္လို႔ ႏိုင္ငံေရးေဗဒင္ေဟာတာက မေကာင္းဘူးခင္ဗ်။ အ႐ူးျဖစ္တတ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရး ေဗဒင္ေဟာရင္ မွားတာပဲ မ်ားတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်က သူတို႔အစိုးအရရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ကေရာ၊ ကမၻာက ဖိအားေပးတာနဲ႔ကေရာ လြတ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကတေၾကာင္း။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဦးေန၀င္းသမီး ေဒၚစႏၵာ၀င္း ျပန္လြတ္လာတာေတြ၊ ေနာက္ ဦးအုန္းၾကိဳင္လို ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးကို ျပန္လႊတ္လိုက္တာမ်ိဳး။ ေထာင္ခ်ဖို႔ ဖမ္းတာပဲဗ်ာ။ ေထာင္မက်ဘဲ ျပန္လြတ္လာတယ္ဆိုတာ ရွားတယ္ေလ။ အဲဒီ အျပင္ကို ေဒၚစုန႔ဲပတ္သက္ျပီး သူတို႔ေျပာတဲ့စကားက ေရွ႕ေနက အယူခံတင္ေတာ့ သူတို႔က ေတြ႔ခြင့္ေပးတယ္ဆို ေပးတယ္၊ မေပးဘူးဆို မေပးဘူးေျပာရင္ ျပီးျပီ။ အခုက သူတို႔က အစိုးရအဖြဲ႕က ကိုင္တြယ္ေနပါတယ္လို႔ ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ဒါက ရွင္းရွင္းေလးပဲ။ လႊတ္ဖို႔ ကိုင္တြယ္တာလည္း ျဖစ္မယ္။ မလႊတ္ဖို႔ စဥ္းစားတာလည္း ျဖစ္မယ္ေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ အေကာင္းဘက္ကပဲ စဥ္းစားၾကည့္တာေပါ့။ မွားရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ေမး။ ။ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနတဲ့ သူေတြကို ဘဘ အေနနဲ႔ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါလဲရွင္။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အားလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အသံညီရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ အားလံုး တေယာက္တေပါက္ မဟုတ္ဘဲ တသံထဲ ထြက္မယ္၊ အလုပ္ညီမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အခုက အသံ မညီႏိုင္ေသးေတာ့ ျပႆနာေတြ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါက ဒီစစ္အစိုးရကလည္း ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ခ်ေနတာဗ်။ အကြဲအၿပဲေတြကို လိုက္ဖန္တီး မ်ဳိးေစ့လိုက္ခ်ေနတာဗ်။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက အားလံုးေပါ့ဗ်ာ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက အဖြဲ႔ေတြ အားလံုးကို ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ အသံညီညီနဲ႔ လုပ္ၾကရေအာင္လို႔ပါ။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေရႊ ့ေျပာင္းအလုပ္သမားေန ့အခမ္းအနားက်င္းပ၊
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေရႊ ့ေျပာင္းအလုပ္သမားေန ့အခမ္းအနားအား ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ျပဳလုပ္ရာေရႊ ့ေျပာင္းျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား၊ အလုပ္သမားေရးရာအဖဲြ ့အစည္းမ်ား၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ထိုင္းအလုပ္သမားေရးရာဌာနမ်ားမွ စုေပါင္းျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္၊
အခမ္းအနားတြင္ ဥာဏ္စမ္းပေဟဌိ၊ က်ပန္းစကားေျပာျပိဳင္ပဲြ၊အလုပ္သမားမ်ား၏လုပ္ငန္းဆိုင္ရာအေတြ ့အၾကံဳမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ေဖ်ာ္ေျဖမူ ့မ်ား၊ စုေပါင္းေသြးလွ်ဴျခင္းအစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္၊
Type the rest of your post here.
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ “လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္” ေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ဦး၀င္းတင္၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊
အန္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္ပုိင္းႏွင့္ ေအာက္ေျခအျပန္အလွန္နားလည္ေရး
အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္တကြ လူငယ္အဖြဲ႕၀င္မ်ားခင္ဗ်ား။ က်ေနာ္ဟာ ဒီေဟာေျပာပြဲလုပ္မယ္လုိ႔ စီစဥ္ၿပီးကာမွ ေနထုိင္မေကာင္းတာကတေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီးမ်က္စိလည္း ခြဲစိတ္မႈလုပ္ရေတာ့ ေဟာေျပာမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အဆင္မေျပတာေလးေတြရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိပဲရွိရွိ မူလရည္ရြယ္ခ်က္က ေဟာေျပာတာဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးထက္ က်ေနာ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့သေဘာက က်ေနာ္တုိ႔ေတြ အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းနဲ႔ ေအာက္ေျခအဖြဲ႕အစည္းအဆင့္ဆင့္က ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ အထူးသျဖင့္ေတာ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လူငယ္ေတြနဲ႔အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ တုိင္ပင္ျခင္း တေယာက္သေဘာတေယာက္စဥ္းစားႏုိင္တဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့သေဘာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့ ပုံစံထက္ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳး ပုိမေကာင္းဘူးလားလုိ႔ လူငယ္ေတြကုိ ေမးျမန္းၾကည့္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ္ေမးျမန္းတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတ္ုိ႔ကလည္း သူတုိ႔လုပ္ခ်င္တဲ့အစီအစဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးကုိ ေျပာျပပါတယ္။
အဲေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တဲ့သေဘာက ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့သေဘာမ်ိဳးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ပညာရွင္ေတြက ေဟာ ေျပာတဲ့အပုိင္းေပါ့။ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သေဘာေပါက္ေအာင္၊ စကားေပါက္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ထင္တဲ့အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲပုံစံမ်ိဳးလုပ္ခ်င္ တာပါ။ အားလုံးေဆြးေႏြးၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ေဟာေျပာပြဲပုံစံနဲ႔တပုိင္း ေဆြးေႏြးပြဲပုံစံနဲ႔ကတပုိင္း ႏွစ္ပုိင္းနဲ႔ လုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူႀကီးေတြကုိလည္း အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈကတပုိင္း၊ မအားမလပ္ျဖစ္တာကတပုိင္းနဲ႔ ရွိေနတာသိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ပါ၀င္ၿပီးေဆြးေႏြးေပးဖုိ႔ကုိ ဖိတ္ေခၚထားပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ခ်င္းအားျဖင့္ လူႀကီးေတြရဲ႕အသိအျမင္ေတြကုိ လူငယ္ေတြ သိျမင္ခြင့္ရမွာျဖစ္သလုိ တခါလူငယ္ေတြရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္းနဲ႔ လူငယ္ေတြ ဘယ္လုိစဥ္းစားေနတယ္၊ ဘယ္ဘက္ကုိ မ်က္ႏွာမူေနတယ္ဆုိတာကုိ လူႀကီးေတြ သိရွိႏုိင္ပါတယ္။
စည္း႐ုံးသူမရွိဘဲေခါင္းေဆာင္၍ မရ
အဲဒီေတာ့ လူႀကီးေတြ သိပ္ၿပီးပင္ပင္ပန္းပန္းမျဖစ္ေအာင္ ေဟာေျပာပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳးထက္ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဳး လုပ္သြားရင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးလုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါလည္း က်ေနာ္ဘာပဲေျပာေျပာ ေဟာေျပာပြဲလုိ႔ပဲ ေျပာေျပာ၊ ေဆြးေႏြးပြဲလုိ႔ပဲေျပာေျပာ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းတခုမွာ လႈပ္ရွွားမႈဆုိတာ အေရး ႀကီးပါတယ္။ သက္၀င္ေနရမယ္လႈပ္ရွားေနရမယ္။ ဒီလုိမွသာလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ နုိင္ငံေရးလုပ္လုိ႔ရမယ္။ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕တခုဟာ လူထုကုိ စည္း႐ုံးနုိင္ရမယ္၊ လူထုကုိေခါင္းေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ ေခါင္း ေဆာင္တယ္ဆုိတာလည္း စည္း႐ုံးသူမရွိဘဲ ေခါင္းေဆာင္ေနလုိ႔ မရဘူး။ ဆုိင္းဘုတ္တင္ထား႐ုံနဲ႔ လည္း ေခါင္းေဆာင္လုိ႔ မရဘူး၊ အၿမဲတမ္း လႈပ္ရွားေနရမယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီဟာက က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေျပာၾကတယ္ဆုိတဲ့ဟာက လႈပ္ရွားမႈတခုပဲျဖစ္ပါတယ္။
အခုေဟာေျပာပြဲမွာ လူငယ္နဲ႔ အနာဂတ္ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္ကုိ ေပးထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေခါင္းစဥ္ကုိ ေပးထားတာလဲဆုိေတာ့ လူငယ္ေတြသည္သာ အနာဂတ္ကုိပုိင္ဆုိင္တဲ့ အင္အားစုေတြျဖစ္ပါတယ္ဆုိတာကုိ
သ္ိျမင္ၿပီးေတာ့မွာ ဒီကိစၥကုိေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူငယ္နဲ႔အနာဂတ္ဆုိတာကုိ ေျပာတဲ့အခါမွာ ဘယ္ကေနစၿပီး ေျပာခ်င္လည္းဆုိေတာ့ ကမာၻနဲ႔ အနာဂတ္ဆုိတာေလးကုိ စၿပီးေျပာခ်င္ပါတယ္။
ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္မႈန္၀ါးေန
ကမၻာႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ က်ေနာ္ အက်ဥ္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္ဟာလည္း အေတာ့ကုိ စုိးရ္ိမ္စရာအေနအထားရွိေနပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကမာၻႀကီးရဲ႕လူဦးေရဟာ ေနာက္လာမယ့္ ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ကမာၻႀကီးမွာ သန္းေပါင္း (၉,၀၀၀) ေလာက္ရွိလာမယ္။ အခုရွိေနတဲ့သန္းေပါင္း (၇,၀၀၀) မွာကုိေတာင္ ကမာၻႀကီးအေနနဲ႔က ေကၽြးဖုိ႔ေမြးဖုိ႔ အေတာ့ကုိ ခက္ေနတဲ့အေျခအေန ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီသန္းေပါင္း (၇,၀၀၀)၊ (၈,၀၀၀)၊ (၉,၀၀၀) ဆုိတဲ့ဟာေတြဟာ အေရအတြက္သေဘာပဲလုိ႔ ေျပာရင္လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ရွိေနတာကုိး။ (၆,၀၀၀) ကေန (၇,၀၀၀) ျဖစ္ေနတာကုိး။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီျပႆနာကုိ က်ေနာ္တုိ႔စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ေကၽြးဖုိ႔ေမြးဖုိ႔တင္ၿပီးတာမဟုတ္ဘူး။
လူဆုိတာက ထမင္းစား႐ုံနဲ႔လည္းၿပီးတာမဟုတ္ဘူး။ လူေပါင္းသန္း (၇,၀၀၀) ေလာက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္လုိ႔ စဥ္းစားတဲ့သူေတြ သိပၸံပညာရွင္ေတြရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ လူဆုိတာက လူျဖစ္လာရင္ ေနဖုိ႔ ထုိင္ဖုိ႔ အုိးအိမ္ေတြလုိလာမယ္။ လူေတြနဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ့ကိစၥေတြကုိ ထည့္စဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းၿပီ
ကမာၻႀကီးဟာ ဒီလုိလူေပါင္းသန္းေပါင္း (၉,၀၀၀) ဆုိတဲ့အေနအထားကုိ ေရာက္လာရင္ သူတုိ႔ေနထုိင္ အသက္ရွင္ဖုိ႔ တုိးၿပီးလုပ္လာၾကမယ္။ အဲဒီအခါ သယံဇာတေတြ ရွားပါးလာမယ္။ ဥပမာေရနံဆုိရင္ ရွားလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားက သုိေလွာင္လုိ႔ ျဖစ္ျဖစ္ လာမယ့္ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀) ေတာင္ခံပါ့မလားဆုိတဲ့ ျပႆနာေပၚလာတယ္။ အျခားျခားေသာသယံဇာတမ်ားလည္း ဒီလုိပဲ။ ရွားပါးျခင္း၊ ကုန္ခန္းျခင္းဆုိတာေတြ ရွိလာမွာျဖစ္တယ္။
အခုေျပာခဲ့သလုိ ကမာၻႀကီးရဲ႕အနာဂတ္ကုိ မွန္းဆခ်က္ေတြနဲ႔ သိပံၸပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြ႕ရွိခ်က္ေတြဟာ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈမရွိဘူးလုိ႔ ဆုိေသာ္ျငားလည္း ကမာၻႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ မႈန္၀ါးလ်က္ရွိေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ကမာၻရဲ႕အနာဂတ္ဆုိရင္လည္းမမွားဘူး။ စီးပြားေရးကပ္ေတြ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနေတြကုိ ၿခံဳၿပီးၾကည့္ရင္ ကမာၻရဲ႕အနာဂတ္ဟာ ပုိၿပီးစုိးရိမ္စရာေတြရွိတယ္ဆုိတာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အနာဂတ္ကေတာ့ ရွိေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေနာက္ထပ္ျဖစ္ေပၚလာမယ့္လူငယ္ေတြက ဆက္လက္ၿပီးရင္ဆုိင္သြားရမယ့္ ျပႆနာလည္းျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ကုိ စစ္ယႏၲရားႀကီးစုိးထားဆဲ
ေနာက္တခုက က်ေနာ္တုိ႔ ဗမာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ပါ။ ဗမာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးေတြကုိေတာ့ က်ေနာ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အနာဂတ္အေၾကာင္းပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ အနာဂတ္ကလည္း စစ္အစုိးရရဲ႕ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈနဲ႔ ဆုိတာေတြနဲ႔ပဲ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္။
ေနာက္ထပ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆုိတာကုိ ေမွ်ာ္မွန္းၾကည့္ေတာ့လည္း ဒီစစ္တပ္ဆုိတဲ့ စစ္ယႏၲရားႀကီးကလည္း ဘယ္လုိမွ ပီပီျပင္ျပင္ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေျပာင္းလဲလာမယ့္ အေနအထားဆုိတာ မျမင္ရေသးပါဘူး။ ဒါဟာစိတ္ပ်က္ဖုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ဘာပဲေျပာေျပာ အရွိတရားက အရွိတရားပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္းမွာပဲ ဒီစစ္အာဏာရွင္ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတယ္။ ဥပမာဆုိရင္ စစ္အာဏာရွင္ယႏၲရားႀကီးက ဒီမုိကေရစီကို ေရာ့အင့္ဆုိၿပီးေတာ့ ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ အျခားအျခားေသာ အေဆာက္အအုံေတြ၊ စစ္တပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ စစ္တပ္နဲ႔ဆုိင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြ အျခားျခားေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားကလည္း စစ္တပ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကုိ ခံေနရတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီ အစုိးရေျပာင္းလဲဖုိ႔ဆုိတာ စစ္တပ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကုိ လူတုိင္းသိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာလည္း က်ေနာ္ ေစာေစာကေျပာသလု္ိ ကမာၻႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္လုိပဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ အရိပ္မည္းႀကီးလႊမ္းမုိးေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ဆုိတာ ဗမာျပည္တြင္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့လူငယ္ေတြ ႀကံဳေတြ႕ရမယ့္ အနာဂတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါေတြကို ညႇိႏႈိင္းဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဆြးေႏြးဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီေန႔ မနက္ျဖန္ဆုိသလုိ ဒီမုိကေရစီဟာ ဘြားခနဲ ေပၚလာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကုိခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း သိမွာပါပဲ။ ေတြးမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္လည္းမႈန္၀ါးေန
ဆက္ၿပီး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူငယ္ေတြကုိ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ နည္းနည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေျပာခ်င္တယ္ဆုိေပမယ့္ ေျပာစရာလည္း မ်ားမ်ားစားစားမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီနဲ႔ ကင္းကြာေနတာကလည္း ၾကာၿပီဆုိေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ တိတိက်က်ေတာ့ မသိဘူူး။
က်ေနာ္မွန္းလုိ႔ရသေလာက္ကေတာ့ ကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္လုိ၊ ျမန္မာရဲ႕အနာဂတ္လုိ၊ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကလည္း အေတာ္ကုိမႈန္၀ါးလ်က္ရွိတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ပ်က္ျခင္း၊ အဆုိးျမင္ျခင္း စတဲ့အျမင္ေတြအေပၚမွာ အေျခမခံပါဘူး။
က်ေနာ္တုိ႔အထဲမွာ အသက္(၁၀၀) ေက်ာ္ေနနုိင္တဲ့သူေတြ ရွိနုိင္ပါတယ္။ ရွိဦးေတာ့လည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ဦးေဆာင္ႏုိင္မႈဆုိတာ အမ်ားႀကီးေလ်ာ့လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြေၾကာင့္လည္း သူတုိ႔ဆီမွာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ရွင္သန္ႏုိင္စြမ္း နည္းတယ္လုိ႔ ဒီေန႔တက္ေရာက္လာတဲ့ လူငယ္မ်ား စဥ္းစားမိၾကမွာပဲ။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာကလည္း ေႂကြတလွည့္ၾကက္တခုန္ဆုိတဲ့ သေဘာလည္း ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ၊ ေရွ႕ႏွစ္အနည္းငယ္ဆုိရင္ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရေတာ့မယ္။
အဲဒီလုိျပႆနာေတြထဲမွာ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သေဘာထားေတြ၊ သုံးသပ္စရာရွိတာေတြ ဒါေတြကို ဘယ္လုိေျဖရွင္းမလဲဆုိတာေတြ၊ ဘယ္လုိအေျဖေပၚမလဲဆုိတာေတြကို စဥ္းစားၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ တခါ အဲဒီအေျခခံဥပေဒကေနေပါက္ဖြားလာမယ့္ ပါတီအဖြဲ႕အစည္း မွတ္ပုံတင္ဖုိ႔ ကိစၥေတြ ဒါကေတာ့ ထားလုိက္ပါေတာ့။ ဒါဟာလည္း အေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာကိစၥေတြကုိ အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ မႈေပၚမွာ ဆက္ၿပီးေဆာင္ရြက္ရမယ့္ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်န္ထားလုိ႔ မရတဲ့ကိစၥက ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ ပါတီေတြ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားကလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ား ျပႆနာေတာ့ မေသးဘူးလုိ႔။ ဒါဟာလည္း အေျခခံဥပေဒနဲ႔ တြဲရက္ပါလာတဲ့ ပါတီေတြ တရား၀င္ရပ္တည္ပုိင္ခြင့္နဲ႔လည္း ဆုိင္ေနတယ္။ ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အေနအထားဟာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံေေရးျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းလုိက္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ပါတီက ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးရာလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာမယ္၊ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ သက္၀င္လႈပ္ရွားလာမယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးပဲလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
တုိင္းျပည္ျပႆနာေတြ က်န္ေသး
အဲဒီျပႆနာေတြဟာလည္း လူငယ္ေတြ ရင္ဆုိင္သြားရမယ့္ ျပႆနာေတြျဖစ္ေနတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ ရဲ႕ ျပႆနာလုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ ဒါဟာ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာလည္းျဖစ္တယ္။ တခ်ိန္မွာ ရွိေနတဲ့ျပႆနာေတြကုိ အန္အယ္လ္ဒီမွာ ပါ၀င္ေနတဲ့လူငယ္ေတြက ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီအေနနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ နုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းလုိ႔ ေျပလည္သြားရင္ေတာင္ တုိင္းျပည္အတြက္ ျပႆနာေတြက ရွိေနေသးတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ ဆုိတာက က်ေနာ္ေစာေစာကေျပာသြားသလုိ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ နုိင္ငံေရးျပႆနာ ေတြဟာ အမ်ားႀကီးေျဖရွင္းစရာေတြ ရွိေနေသးတယ္။ ဒါေတြကိုလည္း လူငယ္ေတြဟာ မလႊဲမေသြ ရင္ဆုိင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥဟာ ေခါင္းထဲမွာထည့္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကရမယ့္ကိစၥ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
မႈန္၀ါးတဲ့အနာဂတ္ကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔တာ၀န္ရွိ
အခု က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့အခ်က္ေတြကုိ အေျခခံစဥ္းစားရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ေျပာစရာမ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေတာ့ပါဘူး။ လူငယ္ေတြဟာ ကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္သလုိ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိလည္း လူငယ္ေတြပဲ ကုိင္တြယ္ရမွာျဖစ္သလုိ၊ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕ အနာဂတ္ကုိလည္း လူငယ္ေတြကပဲ ကုိင္တြယ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ မႈန္၀ါးေသာကမာၻရဲ႕ အနာဂတ္၊ မႈန္၀ါးေသာတုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္၊ မႈန္၀ါးေသာ အန္ အယ္လ္ဒီရဲ႕အနာဂတ္ အဲဒါေတြကို လူငယ္ေတြသာလွ်င္ ေျဖရွင္းၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ လူငယ္ေတြဟာ အျခားသာမန္လူငယ္ေတြထက္စာရင္ ဒီမုိ္ကေရစီေရးမွာ အေတြ႕အႀကံဳလည္းရွိတယ္၊ အစဥ္အလာလည္းရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအစဥ္အလာေတြကုိ ကုိင္တြယ္ၿပီး ဒီအစဥ္အလာေတြအတုိင္း ရပ္တည္ၿပီး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းသြားရမွာလည္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။
အဖြဲ႕အစည္း ေလာင္းရိပ္
ဒါဘာျဖစ္လုိ႔ က်ေနာ္ ေျပာရသလဲဆုိရင္ လူငယ္ေတြကိစၥကုိ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ အဖြဲ႕ အစည္းအတြင္း မွာ ရွိတဲ့လူငယ္ေတြဟာ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ဟာ တခါတေလမွာသြားၿပီးေတာ့ ထုိးေနတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း သတိထားရမွာက လူငယ္အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ ခုိင္းတာလုပ္ဖုိ႔ နုိ႔မုိ႔ရင္လည္း အင္အားျပဖုိ႔ေလာက္ပဲ သေဘာထားလုုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီလူငယ္အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ အဖြဲ႕အစည္းတခုလုံးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ အစိတ္အပုိင္းတခုျဖစ္ေန တယ္လုိ႔ သေဘာထားရမယ္။ ဒီလုိမွသာလွ်င္ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ပ်ဳိးေထာင္ ေပးျခင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ ျမႇင့္တင္တာ၀န္ေပးျခင္း၊ ေခါင္းေဆာင္အဆင့္ဆင့္စြဲတင္ျမႇင့္ တင္ျခင္းဆုိတဲ့ စီမံမႈအဆင့္ဆင့္ကုိ ေဆာင္ရြက္မႈပုံစံေပၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းတုိင္း အဖြဲ႕အစည္းတုိင္းအေနနဲ႔ ေစာေစာကေျပာခဲ့သလုိ ေလာင္းရိပ္မိတတ္တဲ့ သေဘာတရား ရွိတတ္ေသာ္ျငားလည္း အဖြဲ႕အစည္းမွာ မွန္ကန္တဲ့သေဘာထားရွိရင္ ဒီလူငယ္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေသးသိမ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါလည္းပဲ သေဘာေပါက္ထားရမယ့္ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီမဟုတ္
လူငယ္အဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းဖုိ႔စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ ရဲရင့္ျခင္း၊ ဇြဲရွိရမယ္။ ဇြဲဆုိတာကလည္း အားလုံးသိၾကတဲ့ အတုိင္းပဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္တယ္။ အားသြန္ခြန္စုိက္လုပ္တယ္ဆုိတဲ့ ဇြဲမ်ိဳး၊ မာန္ဆုိတာလည္း ရွိရမယ္။ အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္ကေတာ့ စည္းကမ္းရွိျခင္းပဲ။ ေဒၚစုရဲ႕ေကာင္းေသာ အရည္အခ်င္းေတြထဲမွာ စည္းကမ္းလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ေဒၚစုဟာ စည္းကမ္းကုိ တန္ဖုိးထားတယ္၊ သူမ်ားကုိလည္း စည္းကမ္းရွိေစခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ စည္းကမ္းအေၾကာင္းကုိ ေဒၚစုကုိ တည္ၿပီး ေျပာရတာလည္း မေကာင္းဘူး၊ ေတာ္ၾကာ ေဒၚစုပါ စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမုိကေရစီထဲပါ သြားမွာလည္း စုိးရတာကုိး။
လူငယ္ေတြကုိ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက စည္းကမ္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ အေလးထားပါ။ ေဒၚစုမွာ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ရဲရင့္ျခင္း၊ ဇြဲေကာင္းျခင္း၊ ဥာဏ္ပညာျမင့္မားျခင္း စတဲ့အခ်က္ေတြအျပင္ စည္းကမ္းရွိျခင္းဆုိတာက အေရးအႀကီးဆုံးတခုလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကုိ အၿမဲတမ္း စံနမူနာယူပါ။ ေဒၚစုရဲ႕ ေကာင္းျခင္းေတြကုိ ေလ့လာပါ။ ဒါဟာလည္း လူငယ္ေတြ အနာဂတ္ကုိ ရင္ဆုိင္တဲ့အခါမွာ ဒါေတြဟာ အေကာင္းဆုံး စံျပဳရမယ့္အရာေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အနာဂတ္ကုိ ေဖာက္ထြက္ၾကပါ
အနာဂတ္ကုိ ဦးေဆာင္မယ့္လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ တခါတေလ ေတြးတဲ့ေခၚတဲ့ေနရာမွာ ထြက္ေပါက္ဆုိတဲ့ စကားကုိေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ထြက္ေပါက္ဘယ္မွာလဲ၊ ထြက္ေပါက္ကုိ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ စသည္ျဖင့္ ထြက္ေပါက္ကိစၥေတြကုိ ခဏခဏၾကားလာရတယ္။ ဒီေတာ့ အနာဂတ္ကုိရင္ဆုိင္တဲ့အခါ ခုနကေျပာသလုိ လူငယ္ေတြရင္ဆုိင္ရမယ့္ အနာဂတ္အလြန္ကုိ ခက္ခဲနက္နဲတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနတယ္။ အဲဒီလုိထြက္ေပါက္ထက္ ပုိၿပီးအေရးႀကီးတာက ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ကုိ စဥ္းစားၾကပါ။ ေဖာက္ကုိထြက္ရမယ့္အနာဂတ္လုိ႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အၿမဲတမ္းထြက္ေပါက္ကုိခ်ည္း စဥ္းစားမေနဘဲ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ ပုိၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္လုိ႔ ေျပာရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။
ျပည္သူလူထုသို ့ အထူး တိုက္တြန္းခ်က္ (အသံဖိုင္)။
ျပည္သူလူထုသို ့ အထူး တိုက္တြန္းခ်က္ (အသံဖိုင္)။
တိုက္ရိုက္နားေထာင္ရန္ -
http://www.free-from-boss.com/audio/YS1.mp3 (File Size - 37MB)
ဖိုင္အား ေဒါင္းလုပ္ လုပ္ရန္အတြက္ ဒီမွာ ႏွိပ္ပါ -
http://www.mediafire.com/?mjcjoxmmttg (File Size - 37MB)
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ ့အခြင့္အေရးေန ့တြင္ လွုပ္ရွားေဆာင္ရြက္သူမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္မ်ား၊
ႏွစ္(၆၀)ျပည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာလူ ့အခြင့္အေရးေန ့တြင္ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး
အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားမွ လွုပ္ရွားေဆာင္ရြက္မူ ့မ်ားအား
သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္မ်ားျဖစ္ပါသည္၊
http://streamer1.rfa.org/audio/BUR/BUR-2008-1208-1930.mp3
http://63.247.85.190/media.php?mp3=2008_12_09_0600.mp3
http://63.247.85.190/real.php?mp3=2008_12_02_2100.mp3
http://www.rfa.org/burmese/news/pamphlets_distributed_in_mandalay-12112008165330.html
“လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္” ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္တြင္ ေဆြးေႏြးပဲြျပဳလုပ္၊
လူငယ္မ်ားေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းခ်က္အ၇လက္ရွိအဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦး၀င္းတင္မွ ေဟာေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
လူငယ္ႏွင့္အနာဂတ္ဆိုေသာေဟာေျပာပဲြေခါင္းစဥ္ကို လူငယ္မ်ားမွပင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ျပီး
ေဟာေျပာပဲြအျပီး လူငယ္မ်ားမွေမးခြန္းမ်ားေမးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ ေဟာေျပာပဲြသို ့
ရန္ကုန္တိုင္းျမိဳ ့နယ္ေပါင္းစံုမွ စိတ္ပါ၀င္စားသူ လူငယ္ ၃၀၀ ခန္ ့တက္ေရာက္ခဲ့ၾကျပီး အဖဲြ ့ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္းတက္ေရာက္ၾကသည္ကိုေတြ ့ရွိရသည္၊
ေဟာေျပာပဲြက်င္းပျခင္းသည္ အဖဲြ ့ခ်ဳပ္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအတြက္ လြန္စြာတန္ဖိုးရွိေသာ အေတြ ့
အၾကံဳမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစျပီး၊ အနာဂတ္ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္
ေဟာေျပာပဲြမ်ားကို ဆက္လက္ျပဳလုပ္ရန္စီစဥ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္၊
ျပည္တြင္းလွဳပ္ရွားမွဳ သတင္း (ေထာင္တံခါးေတြ ဖြင့္ႀက၊ တရားရုံးေတြ ပိတ္ႀက)။
60th anniversary of International Human Rights Day in Thailand
ႏွစ္(၆၀)ျပည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာလူ ့အခြင့္အေရးေန ့အား ျမန္မာနိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားသမဂၢရံုးတြင္ ျပဳလုပ္ရာ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား၊ အဖဲြ ့အစည္းမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး လွုပ္ရွားသူမ်ား
တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္၊
ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအဖဲြ ့မွ ဒုဥကၠဌ ေဒၚစန္းစန္းမွ ႏွစ္(၆၀) ျပည္ ့လူ ့အခြင့္အေရးေန ့တြင္ နိုင္ငံတကာအေျခအေနမ်ားႏွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏လူ ့အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရမူ ့အေျခအေနမ်ား၊ ျမန္မာနိုင္ငံအမ်ိဳးသမီးသမဂၢမွ အမ်ိဳးသမီးမွ လူ ့အခြင့္အေရးအေျခအေနမ်ားကို၄င္း၊ ၾသစေတ်းလ် နိုင္ငံမွ ေက်ာင္းဆရာမတဦးမွ လည္း လူ ့အခြင့္အေရးေန ့အေပၚ၄င္း၏အျမင္ကို ၄င္း၊ျမန္္မာနိုင္ငံအလုပ္သမားသမဂၢမ်ားအဖဲြ ့ခ်ဳပ္မွ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး တိုက္ပဲြမ်ားႏွင့္ လူ ့အခြင့္အေ၇း
ခ်ဳိးေဖာက္ခံရေသာ အေျခအေနတို ့ကို၄င္း၊ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားမွျမန္မာနိုင္ငံအက်ဥ္းေထာင္မ်ား
ထဲတြင္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရေသာအေျခအေနမ်ားကို တဦးခ်င္း မိမိတို ့၏
အက်ဥ္းေထာင္တြင္းျဖတ္သန္းမူ ့ကာလအေျခအေနမ်ားကိုရွင္းလင္းေျပာၾကားသြားပါသည္၊
ႏွစ္(၆၀)ျပည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ ့အခြင့္အေရးေန ့ အခမ္းအနားတြင္ၾသစၾတီးယားနိုင္ငံမွ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးမွ ရွင္းလင္းေျပာၾကားေနစဥ္၊
FBF statement for 10 D campaign
ေန ့စြဲ- ဒီဇင္ဘာ ၆ ရက္ ၂၀၀၈
အေၾကာင္းအရာ။ နွစ္၆၀ျပည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူအခြင့္အေရးေန႕သေဘာထားထုတ္ျပန္ေၾကျငာခ်က္
ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ုဳပ္နွင့္ နိုင္ငံတကာေရာက္ ဒီမိုကေရစီလိုလားေသာ ျမန္မာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား စုစည္း၍ နအဖ ၏ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖါက္မွဳမ်ားနွင့္ တိုင္းျပည္ကို တရား၀င္ စစ္က်ြန္ျပဳေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို တညီတညြတ္တည္း ျပင္းထန္စြာ ကန္ ့ကြက္ရွဳံ႕ခ်ေၾကာင္း အနွစ္ ၆၀ ေျမာက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ ့အခြင့္အေရးေန ့တြင္ ေၾကျငာအပ္ပါသည္။
ဗိုလ္သန္းေရႊ ဦးေဆာင္သည့္ န၀တ တျဖစ္လဲ နအဖ စစ္အုပ္စုတို ့သည္ မိမိတို ့ အာဏာတည္ျမဲေရးနွင့္ တိုင္းျပည္ကို တရား၀င္စစ္က်ြန္ျပဳရန္ အလို ့ငွာ ပရမ္းပတာ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေနွာင္ျခင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ကိုမင္းကိုနိုင္နွင့္တကြ (၈၈)မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လူ႕အခြင့္အေရးလွဳပ္ရွားသူမ်ားကို နစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္း၊ ညွင္းပမ္းနွိပ္စက္ျခင္း၊ ေပၚတာဆြဲျခင္း၊ အတင္းအဓမၼ လုပ္အားေပးေစခိုင္းျခင္း၊ နယ္စပ္ေဒသမွ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအေပၚတြင္ မတရားထိုးစစ္ဆင္ျခင္း၊ ရြာမ်ားမီးရွုိ ့ျခင္း၊ လူသတ္ျခင္း၊ မုဒိန္းက်င့္ျခင္း၊ စေသာ ့ရက္စက္ရမ္းကား ယုတ္မာမူမ်ားကို နွစ္ေပါင္း(၂၀)နီးပါး ထပ္ခါတလဲလဲ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည္။
ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ ေစ့စပ္ေရးေဆြးေႏြးရန္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ဆင္ျခင္တံုတရားကင္းမဲ့စြာျဖင့္ လ်စ္လ်ဳရွဳ၍၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ (၈၈) ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားျခင္းလုပ္ရပ္ႏွင့္ ၁၉၉၀ ေမလေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို ပစ္ပယ္၍ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုး၏ သေဘာဆႏၵကိုဆန္႕က်င္ျပီး၊ လာမည့္ ၂၀၁၀တြင္ ေရြးေကာက္အသစ္ထပ္မံျပဳလုပ္ရန္ ကိုယ္တိုင္ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားကိုလည္း ကြ်ႏု္ပ္တို႕ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နွင့္ နိုင္ငံတကာေရာက္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕မ်ား အားလံုးမွ တညီတညြတ္တည္း ကန္ ့ကြက္လိုက္ပါသည္။
က်ြႏ္ုပ္တို႕အေနျဖင့္ ယေန႕စုေပါင္းျပဳလုပ္သည့္ နအဖစစ္အုပ္စုအား ဆန္႕က်င္ရွံဳ႕ခ် ဆႏၵျပပြြဲမ်ားမွတဆင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွ လံုးဝ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစမည့္ အဆံုးအျဖတ္တိုက္ပြဲ (၀ါ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊနွင့္ အေပါင္းအပါ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားအတြက္ ေသမင္းတမန္ တိုက္ပြဲ ကိုလည္း ျမန္မာနုိင္ငံတဝွမ္းတြင္ နအဖ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ အေကာင္အထည္ေဖာ္ တိုက္ပြဲဝင္သြားနိုင္ရန္ တစိုက္မတ္မတ္ ၾကိဳးပမ္းသြားမည္ျဖစ္သည္။ သို႕ျဖစ္ရာ နအဖ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ျမန္မာ့ေျမေပၚမွ အျပီးအပိုင္ သုတ္သင္ဖယ္ရွားနိုင္ရန္ ျပည္သူတရပ္လံုးက ပူးေပါင္းပါဝင္လာေရးမူ အေပၚတြင္ အေျခခံသည့္ လိုအပ္ေသာလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအားလံုးကို စနစ္တက် ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္သြားၾကမည္ျဖစ္သည္။
သမိုင္း၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္ေသာ ျမန္မာ့မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ခံစားခြင့္ ရရွိေစေရး၊တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားအားလံုး တရားဥေပေဒႏွင့္ အကာအကြယ္ ရရွိေစေရး စသည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ေရွးရွဴ၍ ေအာင္ပြဲရသည္အထိ တိုက္ပြဲ၀င္သြားရန္ က်ြႏ္ုပ္တို႕အားလံုး စုေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာအပ္ပါသည္။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၊ အာဆီယံ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ျဗိိတိန္၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အပါအဝင္ ကမၻာ့နိုင္ငံအသီးသီးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွလည္း၊ ျမန္မာျပည္သားမ်ား လြတ္လပ္မွဳ၊ တရားမွ်တမွဳႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးမ်ား ခံစားခြင့္ရရွိျပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားသည္အထိ နအဖ စစ္အာဏာရွင္တို႕အေပၚတြင္ ထိေရာက္သည့္ အေရးယူမူမ်ားအား ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေပးၾကပါရန္ အေလးအနက္ေတာင္းဆိုအပ္ပါသည္။
ေရႊစင္ထြန္း
ဒုဥကၠဌ (၂)
ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္
ဆက္သြယ္ရန္။
ကိုေရႊစင္ထြန္း - ဖုန္း (+1) 301 523 9292, Email: shwesinhtun@yahoo.com
ကိုရင္ေအး- ဖုန္း (+1) 301 905 7591, Email: yindbso@gmail.com
Global Call to Action against Burmese Military Regime Condemn Burmese Military Regime for human rights violations in Burma
Condemn Burmese Military Regime for human rights violations in Burma
'Dignity and Justice for all of us'
On 10th December, 1948, the General Assembly of the United Nations proclaimed the Universal Declaration of Human Rights as a common standard of achievement for all peoples and all nations that every individual and every organ of society shall strive to promote to respect for these rights and progressive measures, national and international to secure their universal and effective recognition and observance, both among the peoples of Member States themselves and among the peoples of territories under their jurisdiction. Burma is a member of the United Nations and voted in favor of the Universal Declaration of Human Rights in 1948.
However, Gross Human Rights Violations, including forced displacement, forced labour, attacked by soldiers on civilians, destruction or theft of food supplies, murder, torture, rape and political imprisonment have been widespread in Burma. Freedom of expression and Freedom of Association are non-existence. The right to life, liberty and security for Burmese citizens are denied. People of Burma have been subjected to arbitrary arrest, detention and exile. In Burma, human rights violations are committed on a daily basis by ruling military regime.
Therefore, we call upon the international community and overseas Burmese people around the world to a global day action against the military regime in Burma on 10th December, 2008. Demonstrations and a number of activities will take place in different countries on that day. We would like to encourage everyone to join with us to condemn Burmese military regime for human rights violations in Burma.
“Add your voice to a call for Free Burma”
10D Campaign
www.globalactionforburma.blogspot.com
(10 D campaign is a results-oriented coalition dedicated to highlight human rights violations in Burma on Human Rights Day)
A number of activities will take place in UK, USA, Japan, Thailand, Singapore, India, and Canada. Please contact the following persons for detailed information.
Mr. Myo Thein (UK), Tel: +44 208 493 9137, Email: myothein19@gmail.com
Mr. Yin Aye (USA), Tel: + 1 301 905 7591, Email: yindbso@gmail.com
Mr. Ko Ko Aung (Japan), Email: kokoaung_dfbjp@yahoo.com
Mr. Yin Htwe (Thailand), Email: yinhtway@gmail.com
Mr. Soe Htun (Singapore), Email: lunlunn@gmail.com
Mr. Yaung Ni (India), Email: yaungni800@gmail.com
Mr. Si Thu (Canada), Email: oneloveoneburma@gmail.com
Please share your information if you have any activities in other countries by sending email to globalactionforburma@gmail.com
အက်ဥ္းက်ေနေသာ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား ကူညီေပးရန္ ၊အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္မွ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္၊
EMBARGOED: 112 Presidents/PMs call on UNSG Ban Ki-Moon to Travel to Burma to Secure Release of All Political Prisoners
Dear Friends:Please find attached the attached press release and attached letter made public by the Oslo Center for Peace and Human Rights and Freedom Now. It announces the sending of letter from 112 former Presidents and Prime Ministers around the world from more than 50 countries to UN Secretary-General Ban Ki-moon urging him to go to Burma by the end of the year to secure the release of all political prisoners in the country.
Sincerely,
Jared Genser
+1 202 320 4135
Press Release Letter
FBF ဗဟိုႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ား
ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (Free Burma Federation) ကို ေအာက္ပါဦးတည္ခ်က္သံုးရပ္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းသည္။ ယင္းတို႕မွာ-
- စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အလံုးစံု ခ်ဳပ္ျငိမ္းေရး၊
- စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ရွင္သန္ေပၚထြန္းေရး၊
- အမိ်ဳးသား တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး နွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး
အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ေရတို၊ ေရရွည္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို၊ ဗဟိုနိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္ေကာ္မတီ မွလက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပနိုင္ငံေရး နွင့္ ကမၻာ့နိုင္ငံေရး အေျခအေနတို႔အေပၚတြင္ စနစ္တက် သံုးသပ္ကာ၊ က်စ္လ်စ္၊ ခိုင္မာ၊ တိက် ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို၊ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္သည္။
ဗဟိုႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္ေကာ္မတီအဖြဲ႕ကို ေအာက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည္။
၁။ ကိုမိုးသီးဇြန္ (ဥကၠဌ)
၂။ ကိုေအာင္မ်ိဳးတင့္ (ဒုဥကၠဌ- ၁)
၃။ ကိုေရႊစင္ (ဒုဥကၠဌ- ၂)
၄။ ကိုရင္ေအး (အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး)
၅။ မခင္မမမ်ိဳး (တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး-၁)
၆။ ကိုေအးမင္း (တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး-၂)
၇။ ကိုမင္းေမာ္ (CEC)
၈။ ကိုပါၾကီး (CEC)
၉။ ကိုရင္ေထြး(CEC)
၁၀။ကိုေက်ာ္ေက်ာ္စိုး (CEC)
၁၁။ ကိုစိုးထြန္း (CEC)
၁၂။ ကိုခင္ေမာင္၀င္း (CEC)
၁၃။ ကိုနစ၁္ေနမန္း (CEC)
၁၄။ ကိုျမတ္စိုး (CEC)
၁၅။ ကိုကိုကိုေအာင္ (CEC)
၁၆။ ကိုေရာင္နီ (CC)
၁၇။ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ (CC)
၁၈။ ကိုေအာင္ေဇယ် (CC)
၁၉။ ကိုစည္သူ (CC)
၂၀။ ကိုရန္ေနာင္ (CC)
၂၁။ ကိုေတဇာေတ (CC)
အထက္ပါ ဗဟိုႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားမွ သင့္ေလ်ာ္ေသာ လုပ္ငန္းစဥ္ေရးရာေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္း၍ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္သည္။
Genocide in Burma
“Last year I was in Rwanda, where western governments failed to name genocide for what it was. After Rwanda,the international community once again declared "Never again", but in Burma it is never again, all over again.”
(Lord Alton, House of Lords, parliament debate)
“Last year I was in Rwanda, where western governments failed to name genocide for what it was. After Rwanda,the international community once again declared "Never again", but in Burma it is never again, all over again.”
(Lord Alton, House of Lords, parliament debate)
Genocide is the world most horrible human rights problem. It killed millions of people during the past decades, especially 1.5 million Armenians, 3 million Ukrainians, 6 million Jews, 250,000 Gypsies, 6 million Slavs, 25 million Russians, 25 million Chinese, 1 million Ibos, 1.5 million Bengalis, 200,000 Guatemalans, 1.7 million Cambodians, 500,000 Indonesians, 200,000 East Timorese, 250,000 Burundians, 500,000 Ugandans, 2 million Sudanese, 800,000 Rwandans, 2 million North Koreans, 10,000 Kosovars. Most of the cases were committed by the government. When those in power are wrong, it has become a threat to its own people.
The origin of the concept called ‘Genocide’ is the 1944 work by Raphael Lemkin on Axis Rule in Occupied Europe:
“[ ] This new word….is made from the ancient Greek word genos (race, tribe) and the Latin cide (killing)……aiming at the destruction of essential foundations of the life of national groups, with the aim of annihilating the groups themselves [ ]" (Lemkin, 1944:79)
According to the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide adopted by Resolution 260 III A of the UN Assembly on 9th December 1948, Genocide can be defined as
“[ ] any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such:
(a) Killing members of the group;(b) Causing serious bodily or mental harm to members of the group;(c) Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part;(d) Imposing measures intended to prevent births within the group;(e) Forcibly transferring children of the group to another group” (Article II)
The Convention also categorized the punishable acts as
· Genocide;
· Conspiracy to commit genocide;
· Direct and public incitement to commit genocide;
· Attempt to commit genocide;
· Complicity in genocide. (Article III)
As Genocide was mostly committed by the rulers, the Convention clearly identified the enforcement in Article IV as “Persons committing genocide or any of the other acts enumerated in article III shall be punished, whether they are constitutionally responsible rulers, public officials or private individuals”. In fact, Genocide affects not only the victims of the national groups but also the international community in a contemporary world.
As Pellet argued,
“[ ] Genocide threatens the international society as a whole, the very basis of the Still fragile international community” (Pellet, 1999:427)
In the case of Burma, although it ratified the Convention in 1956, the current military regime has adopted Genocide as a terror against the ethnic national groups of Karen, Karenni and Shan people, etc. and the evidences were well-documented in the resources of
* Rogers, Benedict (2004) “ A Land Without Evil: Stopping the Genocide of Burma’s Karen People”;
* Horton, Guy (2005) “ Dying Alive: A legal Assessment of the Human Rights Violations in Burma”;
* Rummel, R. (2001) “Saving Lives, Enriching Life” Pg.18-22; and so on.
As the ‘Genocide Acts” of Burmese military regime were obvious, Baroness Cox, Chief Executive of Humanitarian Aids Relief Thrust (HART) and a deputy speaker of the British House of Lords, who has visited the regions of Karenni, Shan and Karen people many times, called on the international community to investigate claims of genocide and crimes against humanity.
In his work of “A Desperate situation: Genocide in Burma”, Browning also mentioned that the torching of villages, destruction of food stores and crops, theft of livestock and property, extra-judicial killings and rape were every day occurrences affecting hundreds of thousands of innocent civilians. (Browning, 2002)
Moreover, Guy Horton's claimed for the usage of the concept 'genocide' in relation to Burma rests on the 1948 Genocide Convention, ratified by Burma in 1956 as
“According to the convention, the genocide is described as 'deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part'. There are over a million people internally displaced in Burma and more than 2,500 villages in eastern Burma have been destroyed since 1996”
(Horton, 2005)
Furthermore, according to the Muslim aid report of “Rohingya faces genocide in Burma”, it was mentioned as
“Extermination and genocide increased, and within nearly 4 decades about half (1.5 million) of total Rohingya population had been forced to flee their homeland and those remaining in the country are counting their days in utter misery, fear and frustration”(Muslim Aid, Al-Jamiat Journal, 2002)
In conclusion, I would like to appeal the international community not to ignore the “Genocide practices” committed by the Military Regime in Burma and take actions against the international criminals in accordance with the international law.
ဒီေနရာမွာ